< Psalmet 102 >

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
Господе! Чуј молитву моју, и вика моја нек изађе преда Те.
2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
Немој одвратити лице своје од мене; у дан кад сам у невољи пригни к мени ухо своје, у дан кад Те призивам, похитај, услиши ме.
3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
Јер прођоше као дим дани моји, кости моје као топионица огореше.
4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
Покошено је као трава и посахло срце моје, да заборавих јести хлеб свој.
5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
Од уздисања мог приону кост моја за месо моје.
6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
Постадох као гем у пустињи; ја сам као сова на зидинама.
7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
Не спавам, и седим као птица без друга на крову.
8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
Сваки дан руже ме непријатељи моји, и који су се помамили на мене, мном се уклињу.
9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
Једем пепео као хлеб, и пиће своје растварам сузама.
10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
Од гнева Твог и срдње Твоје; јер подигавши ме бацио си ме.
11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
Дани су моји као сен, који пролази, и ја као трава осуших се.
12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
А Ти, Господе, остајеш довека, и спомен Твој од колена до колена.
13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
Ти ћеш устати, смиловаћеш се на Сион, јер је време смиловати се на њ, јер је дошло време;
14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
Јер слугама Твојим омиле и камење његово, и прах његов жале.
15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
Тада ће се незнабошци бојати имена Господњег, и сви цареви земаљски славе Његове;
16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
Јер ће Господ сазидати Сион, и јавити се у слави својој;
17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
Погледаће на молитву оних који немају помоћи, и неће се оглушити молбе њихове.
18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
Написаће се ово потоњем роду, и народ наново створен хвалиће Господа.
19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
Што је приникао са свете висине своје, Господ погледао с неба на земљу.
20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
Да чује уздисање сужњево, и одреши синове смртне;
21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
Да би казивали на Сиону име Господње и хвалу Његову у Јерусалиму,
22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.
Кад се скупе народи и царства да служе Господу.
23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
Строшио је на путу крепост моју, скратио дане моје.
24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
Рекох: Боже мој! Немој ме узети у половини дана мојих. Твоје су године од колена до колена.
25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
Давно си поставио земљу, и небеса су дело руку Твојих.
26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
То ће проћи, а Ти ћеш остати; све ће то као хаљина оветшати, као хаљину променићеш их и промениће се.
27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
Али Ти си тај исти и године Твоје неће истећи.
28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.
Синови ће слуга Твојих живети, и семе ће се њихово утврдити пред лицем Твојим.

< Psalmet 102 >