Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Oração do aflito, quando ele se viu desfalecido, e derramou sua súplica diante do SENHOR: Ó SENHOR, ouve minha oração; e que meu clamor chegue a ti.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina a mim teu ouvidos; no dia em que eu clamar, apressa-te para me responder.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Porque os meus dias têm se desfeito como fumaça; e meus ossos se têm se queimado como [n] um forno.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Meu coração, tal como a erva, está tão ferido e seco, que me esqueci de comer meu pão.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Por causa da voz do meu gemido, meus ossos têm se grudado à minha carne.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Estou semelhante a uma ave no deserto, estou como uma coruja num lugar desabitado.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Fico alerta e estou como um pardal solitário sobre o telhado.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Os meus inimigos me insultam o dia todo; os que me odeiam juram [maldições] contra mim.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Porque estou comendo cinza como [se fosse] pão, e misturo minha bebida com lágrimas,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Por causa de tua irritação e tua ira; porque tu me levantaste e me derrubaste.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Meus dias [têm sido] como a sombra, que declina; e eu estou secando como a erva.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Porém tu, SENHOR, permaneces para sempre; e tua lembrança [continua] geração após geração.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te levantarás, e terás piedade de Sião; porque chegou o tempo determinado para se apiedar dela.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Pois os teus servos se agradam de suas pedras, e sentem compaixão do pó de suas [ruínas].

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Então as nações temerão o nome do SENHOR; e todos os reis da terra [temerão] a tua glória;

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Quando o SENHOR edificar a Sião, [e] aparecer em sua glória;

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

E der atenção à oração do desamparado, e não desprezar sua oração.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Isto será escrito para a geração futura; e o povo que for criado louvará ao SENHOR;

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Porque ele olhará desde o alto de seu santuário; o SENHOR olhará desde os céus para a terra,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Para ouvir o gemido dos prisioneiros; para soltar aos sentenciados à morte.

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Para eles anunciarem o nome do SENHOR em Sião, e seu louvor em Jerusalém.

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Quando os povos se reunirem, e os reinos, para servirem ao SENHOR.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Ele abateu minha força no caminho; abreviou os meus dias.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Eu dizia: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias; teus anos são [eternos], geração após geração.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Desde muito antes fundaste a terra; e os céus são obra de tuas mãos.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Eles se destruirão, porém tu permanecerás; e todos eles como vestimentas se envelhecerão; como roupas tu os mudarás, e serão mudados.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Porém tu és o mesmo; e teus anos nunca se acabarão.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Os filhos de teus servos habitarão [seguros], e a semente deles será firmada perante ti.