Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia, inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Porque os meus dias se consomem como o fumo, e os meus ossos ardem como um lar.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que me esqueço de comer o meu pão

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Por causa da voz do meu gemido os meus ossos se apegam à minha pele.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Sou semelhante ao pelicano no deserto: sou como um mocho nas solidões.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Vigio, sou como o pardal solitário no telhado.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Os meus inimigos me afrontam todo o dia: os que se enfurecem contra mim tem jurado.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Por causa da tua ira e da tua indignação, pois tu me levantaste e me arremeçaste.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Os meus dias são como a sombra que declina, e como a erva me vou secando.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mas tu, Senhor, permanecerás para sempre, e a tua memória de geração em geração.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te levantarás e terás piedade de Sião; pois o tempo de te compadeceres dela, o tempo determinado, já chegou.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Porque os teus servos tem prazer nas suas pedras, e se compadecem do seu pó.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Então as nações temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Quando o Senhor edificar a Sião, aparecerá na sua glória.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Ele atenderá à oração do desamparado, e não desprezará a sua oração.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Isto se escreverá para a geração futura; e o povo que se criar louvará ao Senhor.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Pois olhou desde o alto do seu santuário, desde os céus o Senhor contemplou a terra.

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Para ouvir o gemido dos presos, para soltar os sentenciados à morte;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Para anunciarem o nome do Senhor em Sião, e o seu louvor em Jerusalém;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Quando os povos se ajuntarem, e os reinos, para servirem ao Senhor.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Dizia eu: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias, os teus anos são por todas as gerações.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Desde a antiguidade fundaste a terra: e os céus são obra das tuas mãos.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Eles perecerão, mas tu permanecerás: todos eles se envelhecerão como um vestido; como roupa os mudarás, e ficarão mudados.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Porém tu és o mesmo, e os teus anos nunca terão fim.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Os filhos dos teus servos continuarão, e a sua semente ficará firmada perante ti.