Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.