Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.