Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Prière d'un malheureux qui, plongé dans la douleur, épanche sa plainte devant l'Éternel. Éternel, écoute ma prière, et que ma complainte arrive jusqu'à toi!

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Penche vers moi ton oreille, quand je t'invoque! hâte-toi! exauce-moi!

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours, comme une fumée, se sont évanouis, et mes os sont embrasés, comme un tison ardent.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Frappé comme la plante, mon cœur s'est flétri; car j'oublie de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Par l'effet des sanglots que j'exhale, mes os s'attachent à ma chair.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je ressemble au pélican du désert, je suis comme le chat-huant des masures.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

J'ai perdu le sommeil, et je suis tel que sur un toit l'oiseau solitaire.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Tous les jours mes ennemis m'outragent; follement animés contre moi, ils emploient mon nom pour maudire.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Car je mange la cendre au lieu de pain, et je trempe mon breuvage de mes pleurs,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

à cause de ton courroux et de ta fureur; car tu m'as soulevé, et m'as précipité.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours sont comme les ombres allongées, et je sèche comme l'herbe.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Seigneur, tu es éternellement sur ton trône, et ton nom demeure à travers tous les âges.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te lèveras, tu prendras pitié de Sion; car il est temps de prendre pitié d'elle: le moment est venu.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car les vœux de tes serviteurs sont pour les pierres de Sion, et ils sont affectionnés à ses ruines…

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Alors les peuples révéreront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta majesté!

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Oui, l'Éternel relèvera Sion, Il apparaîtra dans sa gloire.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Il se tourne vers les pauvres qui prient, et Il ne dédaigne pas leur prière.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Que ceci soit écrit pour l'âge futur, et que le peuple qui naîtra, loue l'Éternel!

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Car Il regarde du lieu très haut de sa sainteté, l'Éternel abaisse des Cieux ses regards sur la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

pour entendre les soupirs des captifs, pour libérer les enfants de la mort,

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

afin qu'ils redisent en Sion le nom de l'Éternel, et ses louanges dans Jérusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

lors du concours universel des peuples, et des royaumes qui viendront servir l'Éternel.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Au milieu du voyage Il a brisé ma force, abrégé mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas à la moitié de mes jours! A travers tous les âges tes années se perpétuent.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Jadis tu fondas la terre, et les Cieux sont l'ouvrage de tes mains.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ils périront, mais tu subsisteras; tout entiers ils s'useront comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils changeront;

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

mais toi, tu demeures le même, et tes années n'ont point de terme.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les enfants de tes serviteurs auront leur séjour, et leur race subsistera devant toi.