Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Éternel, écoute ma prière, et que mon cri parvienne jusqu'à toi!

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne me cache point ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi!

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours s'en vont comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mon cœur a été frappé, et s'est desséché comme l'herbe; tellement que j'ai oublié de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

A force de crier en gémissant, mes os sont attachés à ma chair.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je ressemble au pélican du désert; je suis comme la chouette des masures.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Je veille, et je suis semblable à un passereau solitaire sur le toit.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Tous les jours mes ennemis m'outragent, et mes adversaires en fureur jurent par mon nom.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Car j'ai mangé la cendre comme le pain, et j'ai mêlé ma boisson de pleurs,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

A cause de ton indignation et de ton courroux; car tu m'as enlevé et jeté au loin.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, et je deviens sec comme l'herbe.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Éternel, tu règnes à perpétuité, et ta mémoire dure d'âge en âge.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié; car le moment est venu.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ils ont pitié de sa poussière.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Alors les peuples craindront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire;

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Quand l'Éternel aura rebâti Sion, qu'il aura paru dans sa gloire,

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Qu'il aura écouté la requête des désolés, et n'aura pas dédaigné leur supplication.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé, louera l'Éternel.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Parce qu'il aura regardé du lieu élevé de sa sainteté, et que des cieux l'Éternel aura jeté les yeux sur la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Pour entendre les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Afin qu'on célèbre en Sion le nom de l'Éternel, et sa louange dans Jérusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Quand tous les peuples s'assembleront, et tous les royaumes, pour servir l'Éternel.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Il a abattu ma force en chemin; il a abrégé mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

J'ai dit: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours. Tes années sont d'âge en âge.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ils périront, mais toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Mais toi, tu es toujours le même, et tes années ne finiront point.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les enfants de tes serviteurs habiteront en repos, et leur postérité sera affermie devant toi.