Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Prière pour le pauvre, lorsqu'il aura été abandonné et qu'il épanchera ses vœux devant le Seigneur. Seigneur, exauce ma prière, et que mon cri arrive jusqu'à toi.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne détourne point de moi ta face; au jour de ma tribulation, penche vers moi ton oreille; le jour où je t'invoquerai, exauce-moi aussitôt.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours se sont évanouis comme la fumée, et mes os ont été consumés comme des broussailles mortes.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

J'ai été foulé aux pieds comme de l'herbe, et mon cœur s'est desséché, parce que j'ai oublié de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

A force de gémir, mes os se sont collés à ma chair.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je suis devenu comme le pélican du désert; je suis devenu comme un hibou dans une masure.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

J'ai perdu le sommeil, et me voici comme le passereau solitaire sur un toit.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Tout le jour, mes ennemis m'ont outragé, et ceux qui me louaient ont juré contre moi:

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Parce que je mangeais la cendre comme du pain, et qu'à mon breuvage je mêlais des larmes,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

En face de ta colère et de ta fureur; car tu m'as élevé, puis brisé.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours ont décliné comme l'ombre, et moi je me suis flétri comme l'herbe fanée.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Seigneur, tu demeures éternellement, et ta mémoire passe de génération en génération.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Lève-toi, et aie pitié de Sion; car le temps est venu d'avoir pitié d'elle; le temps en est venu.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car ses pierres mêmes ont plu à tes serviteurs, et ils pleurent sur sa poussière.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Et les Gentils. Seigneur, craindront ton nom, et les rois ta gloire.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Car le Seigneur édifiera Sion, et y sera vu en sa gloire.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Il a eu égard à la prière des humbles, et il n'a point méprisé leur supplication.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Qu'on écrive ces choses pour la génération future, et le peuple d'alors louera le Seigneur.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Car le Seigneur s'est penché des hauteurs de son lieu saint, et du ciel il a regardé la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

Pour ouïr les gémissements des captifs, pour délivrer les fils des hommes mis à mort,

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

Afin qu'ils proclament dans Sion le nom du Seigneur, et sa louange dans Jérusalem;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

Lorsqu'en un même lieu peuples et rois seront rassemblés pour servir le Seigneur.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Le peuple dans la voie de sa force lui a dit: Annoncez-moi la brièveté de mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Ne me rappelle pas au milieu de mes jours, toi dont les années sont de génération en génération.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Au commencement, Seigneur, tu as créé la terre; et les cieux sont l'œuvre de tes mains.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ils périront, et toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un manteau, et tu les rouleras comme un vêtement, et ils seront changés.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Seul tu es toujours le même, et tes années ne défailliront point.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les fils de tes serviteurs habiteront ta terre, et leur race y prospérera dans les siècles des siècles.