Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Prière d’un malheureux qui se sent défaillir et répand sa plainte devant l’Eternel. Eternel, écoute de grâce ma prière; que ma supplication vienne jusqu’à toi.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Ne me dérobe pas ta face au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; lorsque je t’invoque, exauce-moi sans retard.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Car mes jours se consument dans la fumée, et mes os sont brûlants comme un brasier.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mon cœur est flétri, desséché comme l’herbe, car j’ai oublié de manger mon pain.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

A force de pousser des gémissements, mes os sont collés à ma chair.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu pareil au hibou des ruines.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

Je souffre d’insomnie, et suis comme un passereau solitaire sur le toit.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Tous les jours mes ennemis m’insultent; ceux qui sont en rage contre moi font de mon nom une malédiction.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Car j’ai mangé des cendres comme du pain; à mon breuvage j’ai mêlé mes larmes,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

à cause de ta colère et de ton irritation, puisque tu m’as soulevé et lancé au loin.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mes jours sont comme une ombre qui s’allonge, et moi, comme l’herbe, je me dessèche.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mais toi, Eternel, tu trônes à jamais, et ton nom dure de génération en génération.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tu te lèveras, tu prendras Sion en pitié, car il est temps de lui faire grâce: l’heure est venue!

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Car tes serviteurs affectionnent ses pierres, et ils chérissent jusqu’à sa poussière.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Alors les peuples révéreront le nom de l’Eternel, tous les rois de la terre ta gloire.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Car l’Eternel rebâtit Sion, il s’y manifeste dans sa majesté.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Il se tourne vers la prière du pauvre dénudé, il ne dédaigne pas ses invocations.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Que cela soit consigné par écrit pour les générations futures, afin que le peuple à naître loue l’Eternel!

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Parce qu’il abaisse ses regards de sa hauteur sainte, parce que l’Eternel, du haut du ciel, a les yeux ouverts sur la terre,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

pour entendre les soupirs des captifs, pour briser les liens de ceux qui sont voués à la mort.

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

De la sorte on publiera, dans Sion, le nom de l’Eternel, et ses louanges dans Jérusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

lorsque les nations à l’envi s’y rassembleront, et les empires pour adorer l’Eternel.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

Il a épuisé, dans la marche, ma vigueur, il a abrégé mes jours.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

"Mon Dieu, disais-je, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années embrassent toutes les générations.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Jadis tu as fondé la terre, et les cieux sont l’œuvre de tes mains.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ils périront, eux, mais toi, tu subsisteras; ils s’useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un habit, et ils passeront,

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

mais toi, tu restes toujours le même, et tes années ne prendront pas fin.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur postérité sera affermie devant toi."