Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before the LORD. Hear my prayer, O LORD, and let my cry come to thee.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Hide not thy face from me in the day [when] I am in trouble; incline thy ear to me: in the day [when] I call, answer me speedily.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my skin.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

My enemies reproach me all the day; [and] they that are enraged against me are sworn against me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Because of thy indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My days [are] like a shadow that declineth; and I am withered like grass.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, O LORD, shalt endure for ever; and thy remembrance to all generations.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou shalt arise, [and] have mercy upon Zion: for the time to favor her, yes, the set time, is come.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For thy servants take pleasure in her stones, and favor the dust thereof.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

So the heathen shall fear the name of the LORD: and all the kings of the earth thy glory.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

When the LORD shall build up Zion, he will appear in his glory.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

For he hath looked down from the hight of his sanctuary; from heaven hath the LORD beheld the earth;

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When the people are assembled, and the kingdoms, to serve the LORD.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He weakened my strength in the way; he shortened my days.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years [are] throughout all generations.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens [are] the work of thy hands.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

They shall perish, but thou wilt endure: yes, all of them shall grow old like a garment; as a vesture wilt thou change them, and they shall be changed:

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou [art] the same, and thy years will have no end.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.