Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.