Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

The prayer of the poor man, when he was anxious, and poured out his supplication before the Lord. Hear, O Lord, my prayer: and let my cry come to thee.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Turn not away thy face from me: in the day when I am in trouble, incline thy ear to me. In what day soever I shall call upon thee, hear me speedily.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my days are vanished like smoke: and my bones are grown dry like fuel for the fire.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

I am smitten as grass, and my heart is withered: because I forgot to eat my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

Through the voice of my groaning, my bone hath cleaved to my flesh.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am become like to a pelican of the wilderness: I am like a night raven in the house.

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I have watched, and am become as a sparrow all alone on the housetop.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

All the day long my enemies reproached me: and they that praised me did swear against me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

For I did eat ashes like bread, and mingled my drink with weeping.

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Because of thy anger and indignation: for having lifted me up thou hast thrown me down.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My days have declined like a shadow, and I am withered like grass.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, O Lord, endurest for ever: and thy memorial to all generations.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou shalt arise and have mercy on Sion: for it is time to have mercy on it, for the time is come.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For the stones thereof have pleased thy servants: and they shall have pity on the earth thereof.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

And the Gentiles shall fear thy name, O Lord, and all the kings of the earth thy glory.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

For the Lord hath built up Sion: and he shall be seen in his glory.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

He hath had regard to the prayer of the humble: and he hath not despised their petition.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Let these things be written unto another generation: and the people that shall be created shall praise the Lord:

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Because he hath looked forth from his high sanctuary: from heaven the Lord hath looked upon the earth.

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

That he might hear the groans of them that are in fetters: that he might release the children of the slain:

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

That they may declare the name of the Lord in Sion: and his praise in Jerusalem;

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When the people assemble together, and kings, to serve the Lord.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He answered him in the way of his strength: Declare unto me the fewness of my days.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Call me not away in the midst of my days: thy years are unto generation and generation.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

In the beginning, O Lord, thou foundedst the earth: and the heavens are the works of thy hands.

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

They shall perish but thou remainest: and all of them shall grow old like a garment: And as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou art always the selfsame, and thy years shall not fail.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy servants shall continue: and their seed shall be directed for ever.