Psalmet 102

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before Jehovah. Jehovah, hear my prayer, and let my cry come unto thee.

2 Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

Hide not thy face from me: in the day of my trouble, incline thine ear unto me; in the day I call, answer me speedily.

3 Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a firebrand.

4 Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

My heart is smitten and withered like grass; yea, I have forgotten to eat my bread.

5 Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my flesh.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

I am become like the pelican of the wilderness, I am as an owl in desolate places;

7 Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

I watch, and am like a sparrow alone upon the housetop.

8 Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mine enemies reproach me all the day; they that are mad against me swear by me.

9 Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,

10 Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

Because of thine indignation and thy wrath; for thou hast lifted me up, and cast me down.

11 Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

My days are like a lengthened-out shadow, and I, I am withered like grass.

12 Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

But thou, Jehovah, abidest for ever, and thy memorial from generation to generation.

13 Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Thou wilt rise up, thou wilt have mercy upon Zion: for it is the time to be gracious to her, for the set time is come.

14 Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

For thy servants take pleasure in her stones, and favour her dust.

15 Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

And the nations shall fear the name of Jehovah, and all the kings of the earth thy glory.

16 kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

When Jehovah shall build up Zion, he will appear in his glory.

17 Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

He will regard the prayer of the destitute one, and not despise their prayer.

18 Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

This shall be written for the generation to come; and a people that shall be created shall praise Jah:

19 sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

For he hath looked down from the height of his sanctuary; from the heavens hath Jehovah beheld the earth,

20 për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

To hear the groaning of the prisoner, to loose those that are appointed to die;

21 me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

That the name of Jehovah may be declared in Zion, and his praise in Jerusalem,

22 kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

When the peoples shall be gathered together, and the kingdoms, to serve Jehovah.

23 Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

He weakened my strength in the way, he shortened my days.

24 Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

I said, My God, take me not away in the midst of my days! ...Thy years are from generation to generation.

25 Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Of old hast thou founded the earth, and the heavens are the work of thy hands:

26 ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

They shall perish, but thou continuest; and all of them shall grow old as a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

27 Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

But thou art the Same, and thy years shall have no end.

28 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

The children of thy servants shall abide, and their seed shall be established before thee.