Psalmet 10

1 O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה׃

2 I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו׃

3 sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

כי הלל רשע על תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה׃

4 I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

רשע כגבה אפו בל ידרש אין אלהים כל מזמותיו׃

5 Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

יחילו דרכו בכל עת מרום משפטיך מנגדו כל צורריו יפיח בהם׃

6 Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

אמר בלבו בל אמוט לדר ודר אשר לא ברע׃

7 Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

אלה פיהו מלא ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון׃

8 Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

ישב במארב חצרים במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו׃

9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

יארב במסתר כאריה בסכה יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו׃

10 Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

ודכה ישח ונפל בעצומיו חלכאים׃

11 Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל ראה לנצח׃

12 Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

קומה יהוה אל נשא ידך אל תשכח עניים׃

13 Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

על מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש׃

14 Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

ראתה כי אתה עמל וכעס תביט לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר׃

15 Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

שבר זרוע רשע ורע תדרוש רשעו בל תמצא׃

16 Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו׃

17 O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך׃

18 për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.

לשפט יתום ודך בל יוסיף עוד לערץ אנוש מן הארץ׃