Psalmet 10

1 O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

Why do you stand far off, LORD? Why do you hide yourself in times of trouble?

2 I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

In arrogance, the wicked hunt down the weak. They are caught in the schemes that they devise.

3 sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

For the wicked boasts of his heart's cravings, and he blesses the greedy, scorning the LORD.

4 I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

The wicked in his proud countenance does not seek. All his thoughts are "There is no God."

5 Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

His ways are firm at all times. Your judgments are turned aside. As for all his adversaries, he sneers at them.

6 Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

He says in his heart, "I shall not be shaken. From generation to generation I shall not experience calamity."

7 Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

His mouth is full of cursing and bitterness and oppression. Under his tongue is mischief and iniquity.

8 Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

He lies in wait near the villages. From ambushes, he murders the innocent. His eyes are secretly set against the helpless.

9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

He lurks in secret as a lion in his ambush. He lies in wait to catch the helpless. He catches the helpless, when he draws him in his net.

10 Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

The helpless are crushed. They collapse. They fall under his strength.

11 Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

He says in his heart, "God has forgotten. He hides his face. He will never see it."

12 Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

Arise, LORD. God, lift up your hand. Do not forget the helpless.

13 Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

Why does the wicked person condemn God, and say in his heart, "You will not seek (an accounting)."

14 Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

But you do see trouble and grief. You consider it to take it into your hand. You help the victim and the fatherless.

15 Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

Break the arm of the wicked. As for the evil man, seek out his wickedness until you find none.

16 Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

The LORD is King forever and ever. The nations have perished from his land.

17 O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

LORD, you have heard the desire of the humble. You will prepare their heart. You will cause your ear to hear,

18 për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.

to judge the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may terrify no more.