Psalmet 10

1 O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

So then, why, O Lord, have you withdrawn far away? Why have you overlooked us in opportunity, in tribulation?

2 I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

While the impious is arrogant, the poor is enflamed. They are held by the counsels that they devise.

3 sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

For the sinner is praised by the desires of his soul, and the iniquitous is blessed.

4 I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

The sinner has provoked the Lord; according to the multitude of his wrath, he will not seek him.

5 Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

God is not before his sight. His ways are stained at all times. Your judgments are removed from his face. He will be master of all his enemies.

6 Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

For he has said in his heart, “I will not be disturbed: from generation to generation without evil.”

7 Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

His mouth is full of curses, and bitterness, and deceit. Under his tongue are hardship and sorrow.

8 Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

He sits in ambush, with resources in hidden places, so that he may execute the innocent.

9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

His eyes catch sight of the poor. He lies in ambush, in hiding like a lion in his den. He lies in ambush, so that he may seize the poor, to seize the poor as he draws him in.

10 Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

With his snare, he will bring him down. He will crouch down and pounce, when he has power over the poor.

11 Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

For he has said in his heart, “God has forgotten, he has turned away his face, lest he see to the end.”

12 Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

O Lord God, rise up. Let your hand be exalted. Do not forget the poor.

13 Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

How has the impious one provoked God? For he has said in his heart, “He will not inquire.”

14 Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

You do see, for you examine hardship and sorrow, so that you may deliver them into your hands. The poor one has been abandoned to you. You will be a helper to the orphan.

15 Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

Break the arm of the sinner and the malicious. His sin will be sought, and it will not be found.

16 Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

The Lord shall reign in eternity, even forever and ever. You will perish the Gentiles from his land.

17 O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

The Lord has heeded the desire of the poor. Your ear has listened to the preparation of their heart,

18 për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.

so as to judge for the orphan and the humble, so that man may no longer presume to magnify himself upon the earth.