Psalmet 10

1 O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

Why do you keep far away, O Lord? why are you not to be seen in times of trouble?

2 I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

The evil-doer in his pride is cruel to the poor; let him be taken by the tricks of his invention.

3 sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

For the evil-doer is lifted up because of the purpose of his heart, and he whose mind is fixed on wealth is turned away from the Lord, saying evil against him.

4 I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: “Perëndia nuk ekziston”.

The evil-doer in his pride says, God will not make a search. All his thoughts are, There is no God.

5 Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

His ways are ever fixed; your decisions are higher than he may see: as for his haters, they are as nothing to him.

6 Ai thotë në zemër të tij: “Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe”.

He has said in his heart, I will not be moved: through all generations I will never be in trouble.

7 Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

His mouth is full of cursing and deceit and false words: under his tongue are evil purposes and dark thoughts.

8 Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

He is waiting in the dark places of the towns: in the secret places he puts to death those who have done no wrong: his eyes are secretly turned against the poor.

9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

He keeps himself in a secret place like a lion in his hole, waiting to put his hands on the poor man, and pulling him into his net.

10 Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

The upright are crushed and made low, and the feeble are overcome by his strong ones.

11 Ai thotë në zemër të tij: “Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë”.

He says in his heart, God has no memory of me: his face is turned away; he will never see it.

12 Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

Up! O Lord; let your hand be lifted: give thought to the poor.

13 Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: “Ti nuk do t’i kërkosh llogari”.

Why has the evil-doer a low opinion of God, saying in his heart, You will not make search for it?

14 Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

You have seen it; for your eyes are on sorrow and grief, to take it into your hand: the poor man puts his faith in you; you have been the helper of the child who has no father.

15 Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

Let the arm of the sinner and the evil-doer be broken; go on searching for his sin till there is no more.

16 Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

The Lord is King for ever and ever; the nations are gone from his land.

17 O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

Lord, you have given ear to the prayer of the poor: you will make strong their hearts, you will give them a hearing:

18 për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.

To give decision for the child without a father and for the broken-hearted, so that the man of the earth may no longer be feared.