< Fjalët e urta 1 >

1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Proverbios de Salomão, filho de David, rei d'Israel;
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Para se conhecer a sabedoria e a instrucção; para se entenderem as palavras da prudencia;
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Para se receber a instrucção do entendimento, a justiça, o juizo, e a equidade;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Para dar aos simplice prudencia, e aos moços conhecimento e bom siso;
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Para o sabio ouvir e crescer em doutrina, e o entendido adquirir sabios conselhos;
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Para entender proverbios e a sua declaração: como tambem as palavras dos sabios, e as suas adivinhações.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
O temor do Senhor é o principio da sciencia: os loucos desprezam a sabedoria e a instrucção.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Filho meu, ouve a instrucção de teu pae, e não deixes a doutrina de tua mãe.
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Porque diadema de graça serão para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Filho meu, se os peccadores te attrahirem com afagos, não consintas.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Se disserem: Vem comnosco; espiemos o sangue; espreitemos o innocente sem razão;
12 le t’i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë; (Sheol h7585)
Traguemol-os vivos, como a sepultura; e inteiros, como os que descem á cova; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Acharemos toda a sorte de fazenda preciosa; encheremos as nossas casas de despojos;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Lança a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa.
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Filho meu, não te ponhas a caminho com elles: desvia o pé das suas veredas;
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Porque os seus pés correm para o mal, e se apressam a derramar sangue.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Na verdade debalde se estende a rede perante os olhos de toda a sorte d'aves.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
E estes armam ciladas contra o seu proprio sangue; e as suas proprias vidas espreitam.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Assim são as veredas de todo aquelle que usa d'avareza: ella prenderá a alma de seus amos.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
A suprema sabedoria altamente clama de fóra: pelas ruas levanta a sua voz.
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Nas encruzilhadas, em que ha tumultos, clama: ás entradas das portas, na cidade profere as suas palavras.
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Até quando, ó simplices, amareis a simplicidade? e vós, escarnecedores, desejareis o escarneo? e vós, loucos, aborrecereis o conhecimento?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Tornae-vos á minha reprehensão: eis que abundantemente vos derramarei de meu espirito e vos farei saber as minhas palavras.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Porquanto clamei, e vós recusastes; estendi a minha mão, e não houve quem désse attenção;
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
Mas rejeitastes todo o meu conselho, e não quizestes a minha reprehensão.
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
Tambem eu me rirei na vossa perdição, e zombarei, vindo o vosso temor;
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Vindo como a assolação o vosso temor, e vindo a vossa perdição como uma tormenta, sobrevindo-vos aperto e angustia.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Então a mim clamarão, porém eu não responderei; de madrugada me buscarão, porém não me acharão.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Porquanto aborreceram o conhecimento; e não elegeram o temor do Senhor;
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Não consentiram ao meu conselho e desprezaram toda a minha reprehensão.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Assim que comerão do fructo do seu caminho, e fartar-se-hão dos seus proprios conselhos.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Porque o desvio dos simplices os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Porém o que me der ouvidos habitará seguramente, e estará descançado do temor do mal

< Fjalët e urta 1 >