Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
— min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
