Fjalët e urta 9
1 Dituria ka ndërtuar shtëpinë e saj, ka gdhendur shtatë shtyllat e saj.
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 Ka vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryezën e saj.
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 Ka dërguar jashtë shërbëtoret e saj; nga vendet më të larta të qytetit ajo thërret:
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 “Ai që është budalla të vijë këtu!”. Atij që i mungon gjykimi i thotë:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 “Ejani, hani nga buka ime dhe pini verën që kam përzier.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Lëreni budallallëkun dhe do të jetoni, ecni në rrugën e arsyes”.
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Ai që korrigjon tallësin tërheq mbi vete të shara, dhe ai që qorton të pabesin merr të shara.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Mos qorto tallësin sepse ai do të të urrejë; qorto të urtin dhe ai do të të dojë.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Mësoje të urtin dhe ai do të bëhet edhe më i urtë. Mësoje të drejtin dhe ai do të rritë diturinë e tij.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 Frika e Zotit është parimi i diturisë, dhe njohja e të Shenjtit është zgjuarsia.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Sepse nëpërmjet meje do të shumohen ditët e tua dhe do të të shtohen vite jete.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Në rast se je i urtë, je i urtë për veten tënde; në rast se je tallës, pasojat do t’i kesh vetëm ti.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Gruaja budallaqe është zhurmëmadhe, aspak e zgjuar dhe nuk di asgjë.
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 Rri ulur te porta e shtëpisë së saj, mbi një fron në vendet e larta të qytetit,
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 për të ftuar ata që kalojnë nëpër rrugë, që shkojnë drejt në rrugën e tyre:
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 “Ai që është budalla të vijë këtu!”. Dhe atij që i mungon arsyeja i thotë:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 “Ujërat e vjedhura janë të ëmbla; buka që hahet fshehurazi është e shijshme”.
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
