Fjalët e urta 9
1 Dituria ka ndërtuar shtëpinë e saj, ka gdhendur shtatë shtyllat e saj.
Dieva gudrība ir uztaisījusi savu namu, viņa uzcirtusi savus septiņus pīlārus;
2 Ka vrarë kafshët e saj, ka përzier verën e saj dhe shtruar tryezën e saj.
Viņa nokāvusi savus kaujamos, jaukusi savu vīnu, ir jau klājusi savu galdu;
3 Ka dërguar jashtë shërbëtoret e saj; nga vendet më të larta të qytetit ajo thërret:
Viņa izsūtījusi savas kalpones; viņa sauc no pilsētas augstākām vietām:
4 “Ai që është budalla të vijë këtu!”. Atij që i mungon gjykimi i thotë:
„Kas nejēga, lai griežas šurp!“kas neprātīgs, uz to viņa saka:
5 “Ejani, hani nga buka ime dhe pini verën që kam përzier.
„Nāciet, ēdiet no manas maizes, un dzeriet no vīna, ko esmu jaukusi.
6 Lëreni budallallëkun dhe do të jetoni, ecni në rrugën e arsyes”.
Atstājiet nejēdzību, tad dzīvosiet, un staigājiet pa atzīšanas ceļu!“
7 Ai që korrigjon tallësin tërheq mbi vete të shara, dhe ai që qorton të pabesin merr të shara.
Kas smējēju pamāca, tas dabūs kaunu, un kas bezdievīgo pārmāca, apsmieklu.
8 Mos qorto tallësin sepse ai do të të urrejë; qorto të urtin dhe ai do të të dojë.
Nepamāci smējēju, ka viņš tevi neienīst; pamāci prātīgo, tas tevi mīlēs.
9 Mësoje të urtin dhe ai do të bëhet edhe më i urtë. Mësoje të drejtin dhe ai do të rritë diturinë e tij.
Dod prātīgam, tad viņš tiks jo prātīgs, māci taisnu, tad viņš pieaugs mācībā.
10 Frika e Zotit është parimi i diturisë, dhe njohja e të Shenjtit është zgjuarsia.
Tā Kunga bijāšana ir gudrības iesākums, un izprast, kas svēts, tā ir atzīšana.
11 Sepse nëpërmjet meje do të shumohen ditët e tua dhe do të të shtohen vite jete.
Jo caur mani taps daudz tavu dienu un vairosies tev dzīvības gadi.
12 Në rast se je i urtë, je i urtë për veten tënde; në rast se je tallës, pasojat do t’i kesh vetëm ti.
Ja tu gudrs, tad tu sev gudrs; ja tu smējējs, tad tu viens pats to nesīsi.
13 Gruaja budallaqe është zhurmëmadhe, aspak e zgjuar dhe nuk di asgjë.
Nejēdzība ir sieva tītīga, ģeķīga, kas neatjēdz nenieka
14 Rri ulur te porta e shtëpisë së saj, mbi një fron në vendet e larta të qytetit,
Tā sēž sava nama durvīs uz goda krēsla pilsētas augstās vietās,
15 për të ftuar ata që kalojnë nëpër rrugë, që shkojnë drejt në rrugën e tyre:
Aicināt tos, kas iet garām pa ceļu, kas staigā savās taisnās tekās.
16 “Ai që është budalla të vijë këtu!”. Dhe atij që i mungon arsyeja i thotë:
Kas nejēga, lai griežas šurp! Un kas neprātīgs, uz to viņa saka:
17 “Ujërat e vjedhura janë të ëmbla; buka që hahet fshehurazi është e shijshme”.
„Zagts ūdens ir salds, un slēpta maize garda!“
