< Fjalët e urta 8 >

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Чи ж мудрість не кличе, і не подає свого голосу розум?
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
На верхі́в'ях холмі́в, при дорозі та на перехре́стях стоїть он вона!
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
При брамах, при вході до міста, де вхо́диться в двері, там голосно кличе вона:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
„До вас, мужі, я кличу, а мій голос до лю́дських синів:
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Зрозумійте но, не́уки, мудрість, зрозумійте ви розум, безглу́зді!
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Послухайте, я бо шляхе́тне кажу́, і відкриття́ моїх губ — то просто́та.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Бо правду говорять уста́ мої, а лукавство — гидо́та для губ моїх.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Всі слова́ моїх уст справедливі, нема в них круті́йства й лука́вства.
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
Усі вони про́сті, хто їх розуміє, і щирі для тих, хто знахо́дить знання́.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Візьміть ви карта́ння моє, а не срі́бло, і знання́, добірні́ше від щирого золота:
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
ліпша бо мудрість за пе́рли, і не рівняються їй всі клейно́ди!
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Я, мудрість, живу разом з розумом, і знахо́джу пізна́ння розва́жне.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Страх Господній — лихе все нена́видіти: я нена́виджу пи́ху та гордість, і дорогу лиху та лукаві уста́!
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
В мене рада й огля́дність, я розум, і сила у мене.
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Мною царю́ють царі, а законода́вці права́ справедливі встано́влюють.
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Мною пра́влять владики й вельмо́жні, всі праведні су́дді.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Я кохаю всіх тих, хто кохає мене, хто ж шукає мене — мене зна́йде!
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Зо мною багатство та слава, трива́лий маєток та правда:
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
ліпший плід мій від щирого золота й золота чистого, а прибуток мій ліпший за срі́бло добі́рне!
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Путтю праведною я ходжу́, поміж правних стежо́к,
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
щоб дати багатство в спа́дщину для тих, хто кохає мене, — і я понапо́внюю їхні скарбни́ці!
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Господь мене мав на поча́тку Своєї дороги, перше чи́нів Своїх, спервові́ку, —
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
відвіку була я встано́влена, від поча́тку, від праві́ку землі.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Наро́джена я, як безо́день іще не було́, коли не було ще джере́л, водою обтя́жених.
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Наро́джена я, поки го́ри поставлені ще не були́, давніше за па́гірки,
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
коли ще землі не вчинив Він, ні піль, ні початко́вого по́роху все́світу.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Коли приправля́в небеса́ — я була́ там, коли кру́га вставля́в на пове́рхні безо́дні,
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
коли хмари умі́цнював Він нагорі́, як джере́ла безо́дні зміцня́в,
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
коли клав Він для моря уста́ва його, щоб його берегі́в вода не перехо́дила, коли ставив осно́ви землі, —
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
то я ма́йстром у Нього була́, і була я весе́лощами день-у-день, радіючи перед обличчям Його кожноча́сно,
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
радіючи на земнім кру́зі Його, а заба́ва моя — із синами людськими!
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Тепер же, послухайте, діти, мене, і блаже́нні, хто буде дороги мої стерегти́!
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Навча́ння послухайте й мудрими станьте, і не відступайте від нього!
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Блаже́нна люди́на, яка мене слухає, щоб пильнувати при две́рях моїх день-у-день, щоб одві́рки мої берегти́!
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Хто бо знахо́дить мене, той знахо́дить життя, і оде́ржує милість від Господа.
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
А хто́ проти мене гріши́ть, ограбо́вує душу свою; всі, хто мене ненави́дить, ті смерть покохали!“

< Fjalët e urta 8 >