Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”