< Fjalët e urta 8 >

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Hör, visheten ropar, och förståndet höjer sin röst.
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Uppe på höjderna står hon, vid vägen, där stigarna mötas.
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Invid portarna, vid ingången till staden där man träder in genom dörrarna, höjer hon sitt rop:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
Till eder, I man, vill jag ropa, och min röst skall utgå till människors barn.
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Lären klokhet, I fåkunnige, och I dårar, lären förstånd.
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Hören, ty om höga ting vill jag tala, och mina läppar skola upplåta sig till att säga vad rätt är.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Ja, sanning skall min mun tala, en styggelse för mina läppar är ogudaktighet.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Rättfärdiga äro alla min muns ord; i dem finnes intet falskt eller vrångt.
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
De äro alla sanna för den förståndige och rätta för dem som hava funnit kunskap.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Så tagen emot min tuktan hellre än silver, och kunskap hellre än utvalt guld.
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Ty visheten är bättre än pärlor; allt vad härligt som finnes går ej upp emot henne.
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Jag, visheten, är förtrogen med klokheten, och jag råder över eftertänksam insikt.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Att frukta HERREN är att hata det onda; ja, högfärd, högmod, en ond vandel och en ränkfull mun, det hatar jag.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Hos mig finnes råd och utväg; jag är förstånd, hos mig är makt.
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Genom mig regera konungarna och stadga furstarna vad rätt är.
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Genom mig härska härskarna och hövdingarna, ja, alla domare på jorden.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Jag älskar dem som älska mig, och de som söka mig, de finna mig.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Rikedom och ära vinnas hos mig, ädla skatter och rättfärdighet.
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Min frukt är bättre än guld, ja, finaste guld och den vinning jag skänker bättre än utvalt silver.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
På rättfärdighetens väg går jag fram, mitt på det rättas stigar,
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
till att giva dem som älska mig en rik arvedel och till att fylla deras förrådshus.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
HERREN skapade mig såsom sitt förstlingsverk, i urminnes tid, innan han gjorde något annat.
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Från evighet är jag insatt, från begynnelsen, ända ifrån jordens urtidsdagar.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Innan djupen voro till, blev jag född, innan källor ännu funnos, fyllda med vatten
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Förrän bergens grund var lagd, förrän höjderna funnos, blev jag född,
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
när han ännu icke hade skapat land och mark, ej ens det första av jordkretsens stoft.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
När han beredde himmelen, var jag tillstädes, när han spände ett valv över djupet,
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
när han fäste skyarna i höjden, när djupets källor bröto fram med makt,
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
när han satte för havet dess gräns, så att vattnet icke skulle överträda hans befallning, när han fastställde jordens grundvalar --
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
då fostrades jag såsom ett barn hos honom, då hade jag dag efter dag min lust och min lek inför hans ansikte beständigt;
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
jag hade min lek på hans jordkrets och min lust bland människors barn.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Så hören mig nu, I barn, ty saliga äro de som hålla mina vägar.
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Hören tuktan, så att I bliven visa, ja, låten henne icke fara.
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Säll är den människa som hör mig, så att hon vakar vid mina dörrar dag efter dag och håller vakt vid dörrposterna i mina portar.
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Ty den som finner mig, han finner livet och undfår nåd från HERREN.
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Men den som går miste om mig han skadar sig själv; alla de som hata mig, de älska döden.

< Fjalët e urta 8 >