Fjalët e urta 8
1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Ropar icke visheten, och klokheten låter sig höra?
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Uppenbara på vägen, och på stråtene står hon;
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Vid stadsportarna, der man ingår, ropar hon;
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
O! I män, jag ropar till eder; och ropar till folket.
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Akter, I oförnuftige, uppå vishet, och I dårar, lägger det på hjertat.
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Hörer, ty jag vill tala det märkeligit är, och lära det rätt är.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Ty min mun skall tala sanningen, och mina läppar skola hata det ogudaktigt är.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
All mins muns tal är rätt; der är intet vrångt eller falskt inne;
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
De äro all klar dem som förstå dem, och rätt dem som vilja anamma dem.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Tager vid min tuktan heldre än silfver, och akter lärdom högre än kosteligit guld.
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Ty vishet är bättre än perlor, och allt det man önska må, kan intet liknas henne.
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Jag, vishet, bor när klokhetene, och jag kan gifva god råd.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Herrans fruktan hatar det arga, högfärd, högmod och ondan väg; och jag kan icke lida en vrångan mun.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Mitt är både råd och dåd; jag hafver förstånd och magt;
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Genom mig regera Konungarna, och rådherrarna stadga rätthet.
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Genom mig råda Förstarna, regenter och alle domare på jordene.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Jag älskar dem som mig älska; och de som mig bittida söka, de finna mig.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Rikedom och ära är när mig, varaktigt gods och rättfärdighet.
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Min frukt är bättre än guld och fint guld, och min tilldrägt bättre än utkoradt silfver.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Jag vandrar på rätta vägen, på domsens stigar;
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
Att jag skall väl besörja dem som mig älska, och uppfylla deras håfvor.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Herren hafver haft mig i sina vägars begynnelse; förr hans gerningar var jag.
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Jag är insatt af evighet, af begynnelsen, förr jordena.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Då djupen ännu intet voro, då var jag allaredo beredd; då källorna icke ännu runno med vatten.
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Förr än bergen grundad voro, förr än högarna, var jag beredd.
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
Han hade icke ännu gjort jordena, och hvad derpå är, eller jordenes berg.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Då han beredde himmelen, var jag der; då han fattade djupen med sitt mål;
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
Då han befäste skyarna ofvantill; då han befäste djupsens källor;
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
Då han satte hafvena sitt mål, och vattnena, att de icke skulle gå öfver sina befallning; då han lade jordenes grund;
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
Då var jag verkandes med honom, och hade mina lust dagliga, och spelade för honom alltid;
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
Och spelade på hans jords krets, och min lust var med menniskors barn.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Så hörer mig nu, min barn; salige äro de som min väg behålla.
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Hörer tuktan, och varer vise, och låter icke fara henne.
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Säll är den menniska, som mig hörer, så att han vakar vid mina dörr dagliga, att han vaktar vid min dörrträ.
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Den mig finner, han finner lifvet, och skall få behag af Herranom.
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Men den som syndar emot mig, han skadar sina själ; alle de mig hata, de älska döden.
