Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

¿No clama la sabiduría, Y el entendimiento hace oír su voz?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

En las cimas de las alturas junto al camino, En las encrucijadas de los senderos, allí está ella.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Junto a las puertas, en la entrada de la ciudad, En el acceso a las puertas, ella da voces:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

¡Oh hombres, a ustedes clamo! Mi voz se dirige a los hijos de los hombres.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Oh simples, aprendan prudencia. Y ustedes, insensatos, dispongan su corazón.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Escuchen, porque diré cosas excelentes, Y abriré mis labios para cosas rectas.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Mi boca pronunciará verdad. La maldad es repugnancia para mis labios.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Todas las palabras de mi boca son con justicia. En ellas nada hay torcido o perverso.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Son claras para el que entiende Y rectas para los que hallan el conocimiento.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Reciban mi enseñanza y no plata, Conocimiento, mejor que oro fino.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Pues mejor es la sabiduría que las perlas. Nada de lo que desees podrá compararse con ella.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Yo, la sabiduría, moro con la prudencia, Y descubro el conocimiento y la discreción.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

El temor a Yavé es aborrecer el mal. Aborrezco la soberbia, la arrogancia, el mal camino y la boca perversa.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Mío es el consejo y la eficiente sabiduría. Mía es la inteligencia y mía la valentía.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Por mí reinan los reyes, Y los magistrados administran justicia.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Por mí gobiernan los príncipes Y los nobles que juzgan la tierra.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Yo amo a los que me aman. Me hallan los que temprano me buscan.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Las riquezas y la honra están conmigo, Riquezas y justicia perdurables.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Mi fruto es mejor que el oro, Aun que el oro puro, Y mi ganancia mejor que la plata escogida.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Yo ando por camino de justicia, Por los senderos de equidad,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Para hacer que los que me aman obtengan su heredad. Y para que yo llene sus tesoros.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Yavé me poseía en el principio, Ya de antiguo, antes de sus obras.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Eternamente estaba establecida, Antes de haber tierra.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Nací antes que existieran los océanos, Antes que existieran las fuentes de muchas aguas.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Antes que las montañas fueran fundadas, Antes de las colinas, fui yo engendrada.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Cuando Él no había hecho la tierra, ni los campos, Ni el primer polvo del mundo.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Cuando estableció los cielos, allí estaba yo. Cuando trazó el horizonte sobre la superficie del océano,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Cuando afirmó los cielos arriba, Cuando afirmó las fuentes del océano,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Cuando señaló al mar su estatuto, Para que las aguas no traspasaran su mandato, Cuando estableció los fundamentos de la tierra,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Yo estaba junto a Él como arquitecto. Diariamente era su deleite. Me regocijaba ante Él siempre.

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Me regocijaba en su tierra habitada, Y tenía mi deleite con los hijos de los hombres.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Ahora pues, hijos, escúchenme. Inmensamente felices los que guardan mis caminos.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Atiendan la instrucción, sean sabios Y no la menosprecien.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

¡Inmensamente feliz es el hombre que me escucha, Que vigila en mis portones cada día, Que espera en el umbral de mis entradas!

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Porque el que me halla, Halla la vida y alcanza el favor de Yavé.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Pero el que peca contra mí, defrauda su propia alma. Todos los que me aborrecen aman la muerte.