Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Не виче ли мудрост? И разум не пушта ли глас свој?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Наврх висина, на путу, на распутицама стоји,

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Код врата, на уласку у град, где се отварају врата, виче:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

Вас вичем, о људи, и глас свој обраћам к синовима људским.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Научите се луди мудрости, и безумни оразумите се.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Слушајте, јер ћу говорити велике ствари, и усне моје отварајући се казиваће шта је право.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Јер уста моја говоре истину, и мрска је уснама мојим безбожност.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Праве су све речи уста мојих, ништа нема у њима криво ни изопачено.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Све су обичне разумном и праве су онима који налазе знање.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Примите наставу моју, а не сребро, и знање радије него најбоље злато.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Јер је боља мудрост од драгог камења, и шта је год најмилијих ствари не могу се изједначити с њом.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ја мудрост боравим с разборитошћу, и разумно знање налазим.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Страх је Господњи мржња на зло; ја мрзим на поноситост и на охолост и на зли пут и на уста опака.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Мој је савет и шта год јесте; ја сам разум и моја је сила.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Мном цареви царују, и владаоци постављају правду.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Мном владају кнезови и поглавари и све судије земаљске.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ја љубим оне који мене љубе, и који ме добро траже налазе ме.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

У мене је богатство и слава, постојано добро и правда.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Плод је мој бољи од злата и од најбољег злата, и добитак је мој бољи и од најбољег сребра.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Путем праведним ходим, посред стаза правице,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Да онима који ме љубе дам оно што јесте, и ризнице њихове да напуним.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Господ ме је имао у почетку пута свог, пре дела својих, пре сваког времена.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Пре векова постављена сам, пре почетка, пре постања земље.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Кад још не беше бездана, родила сам се, кад још не беше извора обилатих водом.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Пре него се горе основаше, пре хумова ја сам се родила;

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Још не беше начинио земље ни поља ни почетка праху васиљенском;

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Кад је уређивао небеса, онде бејах; кад је размеравао круг над безданом.

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Кад је утврђивао облаке горе и крепио изворе бездану;

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Кад је постављао мору међу и водама да не преступају заповести Његове, кад је постављао темеље земљи;

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Тада бејах код Њега храњеница, бејах Му милина сваки дан, и весељах се пред Њим свагда;

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Весељах се на васиљени Његовој, и милина ми је са синовима људским.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Тако, дакле, синови, послушајте ме, јер благо онима који се држе путева мојих.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Слушајте наставу, и будите мудри, и немојте је одбацити.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Благо човеку који ме слуша стражећи на вратима мојим сваки дан и чувајући прагове врата мојих.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Јер ко мене налази, налази живот и добија љубав од Господа.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

А ко о мене греши, чини криво души својој; сви који мрзе на ме, љубе смрт.