Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Ne vièe li mudrost? i razum ne pušta li glas svoj?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Navrh visina, na putu, na rasputicama stoji,

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Kod vrata, na ulasku u grad, gdje se otvoraju vrata, vièe:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

Vas vièem, o ljudi, i glas svoj obraæam k sinovima ljudskim.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Nauèite se ludi mudrosti, i bezumni orazumite se.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Slušajte, jer æu govoriti velike stvari, i usne moje otvorajuæi se kazivaæe što je pravo.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Jer usta moja govore istinu, i mrska je usnama mojim bezbožnost.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Prave su sve rijeèi usta mojih, ništa nema u njima krivo ni izopaèeno.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Sve su obiène razumnomu i prave su onima koji nalaze znanje.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Primite nastavu moju a ne srebro, i znanje radije nego najbolje zlato.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Jer je bolja mudrost od dragoga kamenja, i što je god najmilijih stvari ne mogu se izjednaèiti s njom.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ja mudrost boravim s razboritošæu, i razumno znanje nalazim.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Strah je Gospodnji mržnja na zlo; ja mrzim na ponositost i na oholost i na zli put i na usta opaka.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Moj je savjet i što god jest; ja sam razum i moja je sila.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Mnom carevi caruju, i vladaoci postavljaju pravdu.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Mnom vladaju knezovi i poglavari i sve sudije zemaljske.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ja ljubim one koji mene ljube, i koji me dobro traže nalaze me.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravda.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Plod je moj bolji od zlata i od najboljega zlata, i dobitak je moj bolji od najboljega srebra.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Putem pravednijem hodim, posred staza pravice,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Da onima koji me ljube dam ono što jest, i riznice njihove da napunim.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Gospod me je imao u poèetku puta svojega, prije djela svojih, prije svakoga vremena.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Prije vijekova postavljena sam, prije poèetka, prije postanja zemlje.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Kad jošte ne bijaše bezdana, rodila sam se, kad još ne bijaše izvora obilatijeh vodom.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Prije nego se gore osnovaše, prije humova ja sam se rodila;

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Još ne bješe naèinio zemlje ni polja ni poèetka prahu vasiljenskom;

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Kad je ureðivao nebesa, ondje bijah; kad je razmjeravao krug nad bezdanom.

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Kad je utvrðivao oblake gore i krijepio izvore bezdanu;

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Kad je postavljao moru meðu i vodama da ne prestupaju zapovijesti njegove, kad je postavljao temelje zemlji;

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Tada bijah kod njega hranjenica, bijah mu milina svaki dan, i veseljah se pred njim svagda;

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Veseljah se na vasiljenoj njegovoj, i milina mi je sa sinovima ljudskim.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Tako dakle, sinovi, poslušajte me, jer blago onima koji se drže putova mojih.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Slušajte nastavu, i budite mudri, i nemojte je odbaciti.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Blago èovjeku koji me sluša stražeæi na vratima mojim svaki dan i èuvajuæi pragove vrata mojih.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Jer ko mene nalazi, nalazi život i dobija ljubav od Gospoda.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

A ko o mene griješi, èini krivo duši svojoj; svi koji mrze na me, ljube smrt.