Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.