Fjalët e urta 8
1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Eikö viisaus huuda, ja toimi julista ääntänsä?
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Korkialla paikalla seisoo hän, teiden ja kujain vieressä.
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Porteilla, kaupungin ovilla, joista sisälle käydään, hän huutaa:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
Te miehet! minä huudan teitä, ja minun ääneni on teidän tykönne, te ihmisten lapset;
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Ymmärtäkäät te tyhmät viisautta, ja te houkkiot pankaat sydämiinne.
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Kuulkaat, sillä minä puhun sitä, mikä korkia on, opetan sitä, mikä oikia on.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Sillä minun suuni puhuu totuutta, ja minun huuleni vihaa jamalatointa.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Kaikki minun puheeni ovat oikiat: ei ole siinä mitään petosta eli vääryyttä.
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
Ne kaikki ovat selkiät niille, jotka niitä ymmärtävät, ja oikiat niille, jotka taidon löytävät.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Ottakaat minun kuritukseni ennenkuin hopia, ja pitäkäät korkiampana minun oppini kuin kallein kulta.
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Sillä viisaus on parempi kuin päärlyt, ja kaikki, mitä ihminen itsellensä toivottaa, ei ole hänen vertaisensa.
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Minä viisaus asun toimen tykönä, ja minä taidan antaa hyvän neuvon.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Se on Herran pelko: vihata pahaa, ylpeyttä, tuimuutta ja pahoja teitä; sentähden vihaan minä petollista suuta.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Minun on neuvo ja voima, minun on toimi ja väkevyys.
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Minun kauttani kuninkaat hallitsevat, ja neuvonantajat oikeutta saattavat;
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Minun kauttani päämiehet vallitsevat, valtamiehet ja kaikki maan tuomarit.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Minä rakastan niitä, jotka minua rakastavat, jotka varhain minua etsivät, ne löytävät minun.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Rikkaus ja kunnia on minun tykönäni, pysyväinen tavara ja vanhurskaus.
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Minun hedelmäni on parempi kuin kulta ja rikkain kulta, ja minun tuloni parempi kuin valittu hopia.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Minä vaellan vanhurskaudentietä ja oikeuden askeleilla,
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
Että minä pysyväisen perinnön saattaisin niille, jotka minua rakastavat, ja täyttäisin heidän tavaransa.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Minä olen ollut Herran oma hänen teidensä alussa: ennenkuin mitään tehty oli, olin minä.
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Jo ijankaikkisuudesta olen minä asetettu, alussa, ennenkuin maa oli.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Kuin ei syvyys vielä ollut, silloin minä olin jo syntynyt, kuin ei lähteet vielä vettä kuohuneet.
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Ennen kuin vuoret olivat perustetut, ja kukkulat valmistetut, olen minä syntynyt;
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
Ei hän ollut vielä maata luonut, ja mitä sen päällä on, eikä maan piirin vuoria.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Kuin hän valmisti taivaan, olin minä siellä, kuin hän syvyyden visusti mittasi.
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
Kuin hän pilvet rakensi ylhäällä, ja sääsi syvyyden lähteet;
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
Kuin hän meren ääret määräsi, ja vetten eteen asetti määrän, ettei he astuisi rantansa ylitse; kuin hän maan perustukset laski,
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
Silloin minä hänen kanssansa vaikutin, ja iloitsin joka päivä, ja leikitsin hänen hänen edessänsä joka aika;
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
Ja leikitsin maan piirin päällä; ja minun iloni on olla ihmisten lasten kanssa.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Niin kuulkaat siis minua, te lapset: autuaat ovat ne, jotka minun tieni pitävät.
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Kuulkaat kuritusta, olkaat viisaat, ja älkäät hyljätkö sitä.
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Autuas on se ihminen, joka minua kuulee, joka minun ovellani valvoo joka päivä, ja vartioitsee minun pihtipielissäni.
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Sillä joka minun löytää, hän elämän löytää, ja on Herralle otollinen;
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Mutta, joka minua vastaan syntiä tekee, hän vahingoitsee sielunsa: jokainen joka minua vihaa, hän rakastaa kuolemaa.
