Fjalët e urta 8
1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
