Fjalët e urta 7
1 Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,
Sine, èuvaj rijeèi moje, i zapovijesti moje sahrani kod sebe.
2 Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.
Èuvaj zapovijesti moje i biæeš živ, i nauku moju kao zjenicu oèiju svojih.
3 Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
Priveži ih sebi na prste, napiši ih na ploèi srca svojega.
4 Thuaji diturisë: “Ti je motra ime” dhe quaje “shok” gjykimin,
Reci mudrosti: sestra si mi; i prijateljicom zovi razboritost,
5 me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.
Da bi te èuvala od žene tuðe, od tuðinke, koja laska rijeèima.
6 Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri
Jer s prozora doma svojega kroz rešetku gledah,
7 dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s’kishte gjykim,
I vidjeh meðu ludima, opazih meðu djecom bezumna mladiæa,
8 që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,
Koji iðaše ulicom pokraj ugla njezina, i koraèaše putem ka kuæi njezinoj,
9 në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.
U sumrak, uveèe, kad se unoæa i smrèe;
10 I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;
A gle, srete ga žena u odijelu kurvinskom i lukava srca,
11 ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t’i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;
Plaha i pusta, kojoj noge ne mogu stajati kod kuæe,
12 herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.
Sad na polju, sad na ulici, kod svakoga ugla vrebaše.
13 Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:
I uhvati ga, i poljubi ga, i bezobrazno reèe mu:
14 “Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;
Imam žrtve zahvalne, danas izvrših zavjete svoje;
15 prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.
Zato ti izidoh na susret da te tražim, i naðoh te.
16 E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;
Nastrla sam odar svoj pokrivaèima vezenijem i prostirkama Misirskim.
17 e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.
Okadila sam postelju svoju smirnom, alojem i cimetom.
18 Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,
Hajde da se opijamo ljubavlju do zore, da se veselimo milovanjem.
19 sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;
Jer mi muž nije kod kuæe, otišao je na put daljni,
20 ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë”.
Uzeo je sa sobom tobolac novèani, vratiæe se kuæi u odreðeni dan.
21 Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.
Navrati ga mnogim rijeèima, glatkim usnama odvuèe ga.
22 Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,
Otide za njom odmah kao što vo ide na klanje i kao bezumnik u puto da bude karan,
23 deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.
Dokle mu strijela ne probije jetru, kao što ptica leti u zamku ne znajuæi da joj je o život.
24 Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.
Zato dakle, djeco, poslušajte me, i pazite na rijeèi usta mojih.
25 Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
Nemoj da zastranjuje srce tvoje na putove njezine, nemoj lutati po stazama njezinijem.
26 sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.
Jer je mnoge ranila i oborila, i mnogo je onijeh koje je sve pobila.
