Fjalët e urta 7
1 Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,
Mans bērns, sargi manus vārdus un glabā pie sevis manu mācību.
2 Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.
Sargi manu pamācīšanu, tad tu dzīvosi, un manu mācību kā savu acu raugu.
3 Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
Sien to ap saviem pirkstiem, ieraksti to savas sirds galdiņā.
4 Thuaji diturisë: “Ti je motra ime” dhe quaje “shok” gjykimin,
Saki uz gudrību: Tu esi mana māsa! un atzīšanu sauc par savu radinieci,
5 me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.
Ka tu sevi pasargi no svešas sievas, no svešinieces ar mīkstiem vārdiem.
6 Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri
Jo es skatījos pa sava nama logu, caur saviem skadriņiem,
7 dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s’kishte gjykim,
Un redzēju nejēgu vidū un ieraudzīju starp zēniem neprātīgu jaunekli.
8 që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,
Tas gāja pa ielu ap nama stūri, staigāja pa viņas nama ceļu,
9 në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.
Pavakarē, krēslā, nakts vidū un tumsā.
10 I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;
Un redzi, viņu sastapa sieva, maukas apģērbā un viltu sirdī.
11 ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t’i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;
Šī bija trakule un palaidne, viņas kājas nemetās mājā;
12 herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.
Te viņa ārā, te uz ielām un glūn aiz visiem stūriem.
13 Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:
Un tā viņu apkampa un skūpstīja kā bezkauņa un uz to sacīja:
14 “Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;
„Pateicības upuri man bija jānes; šodien es savu solījumu esmu pildījusi.
15 prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.
Tādēļ esmu izgājusi tev pretī, tavu vaigu meklēt un tevi esmu atradusi.
16 E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;
Ar apsegiem esmu klājusi savu gultu, ar strīpainiem Ēģiptes palagiem.
17 e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.
Savu gultu esmu izkvēpinājusi ar mirrēm, alvejām un kanēli;
18 Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,
Nāc, lai izbaudām kārības līdz rītam, lai izpriecājamies mīlestībā;
19 sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;
Jo vīrs nav mājās, viņš aizgājis tālā ceļā,
20 ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë”.
Viņš naudas maku ņēmis līdz, tik uz svētkiem vēl pārnāks mājās.“
21 Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.
Viņa to pierunāja ar savu vārdu drūzmu, ar savu mīksto mēli tā viņu aizrāva.
22 Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,
Uz reizi tas viņai gāja pakaļ, kā vērsis iet pie kaušanas un kā nelietis, saistīts uz sodu,
23 deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.
Kamēr bulta viņa aknas pāršķeļ; tā putns skrien sprostā un nezin, ka tas pret viņa dzīvību.
24 Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.
Nu tad, bērni, klausiet mani, un ņemiet vērā manas mutes vārdus.
25 Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
Lai tava sirds nenomaldās uz viņas ceļiem un nenoklīsti uz viņas gaitām;
26 sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.
Jo daudz ir to nokauto, ko tā gāzusi zemē, un liels pulks, ko viņa nogalinājusi.
