< Fjalët e urta 7 >

1 Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,
בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך׃
2 Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.
שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך׃
3 Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
קשרם על אצבעתיך כתבם על לוח לבך׃
4 Thuaji diturisë: “Ti je motra ime” dhe quaje “shok” gjykimin,
אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא׃
5 me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.
לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃
6 Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri
כי בחלון ביתי בעד אשנבי נשקפתי׃
7 dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s’kishte gjykim,
וארא בפתאים אבינה בבנים נער חסר לב׃
8 që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,
עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד׃
9 në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.
בנשף בערב יום באישון לילה ואפלה׃
10 I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;
והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב׃
11 ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t’i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;
המיה היא וסררת בביתה לא ישכנו רגליה׃
12 herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.
פעם בחוץ פעם ברחבות ואצל כל פנה תארב׃
13 Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:
והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו׃
14 “Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;
זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי׃
15 prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.
על כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך׃
16 E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;
מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים׃
17 e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.
נפתי משכבי מר אהלים וקנמון׃
18 Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,
לכה נרוה דדים עד הבקר נתעלסה באהבים׃
19 sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;
כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק׃
20 ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë”.
צרור הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו׃
21 Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.
הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו׃
22 Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,
הולך אחריה פתאם כשור אל טבח יבוא וכעכס אל מוסר אויל׃
23 deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.
עד יפלח חץ כבדו כמהר צפור אל פח ולא ידע כי בנפשו הוא׃
24 Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.
ועתה בנים שמעו לי והקשיבו לאמרי פי׃
25 Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
אל ישט אל דרכיה לבך אל תתע בנתיבותיה׃
26 sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.
כי רבים חללים הפילה ועצמים כל הרגיה׃
27 Shtëpia e saj është rruga e Sheolit që zbret në thellësitë e vdekjes. (Sheol h7585)
דרכי שאול ביתה ירדות אל חדרי מות׃ (Sheol h7585)

< Fjalët e urta 7 >