Fjalët e urta 7
1 Biri im, ruaji fjalët e mia dhe urdhërimet e mia në veten tënde,
Min Søn! bevar mine Ord, og gem mine Bud hos dig.
2 Ruaji urdhërimet e mia dhe ke për të jetuar; ruaji mësimet e mia si bebja e syve të tu.
Hold mine Bud, saa skal du leve, og min Lov som din Øjesten.
3 Lidhi ndër gishta, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate.
Bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle!
4 Thuaji diturisë: “Ti je motra ime” dhe quaje “shok” gjykimin,
Sig til Visdommen: Du er min Søster, og Forstanden kalde du din Kynding;
5 me qëllim që të të ruajnë nga gruaja e tjetrit nga gruaja e huaj që përdor fjalë lajkatare.
for at den maa bevare dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte.
6 Nga dritarja e shtëpisë sime shikoja nëpër parmakët prej hekuri
Thi jeg saa ud af mit Hus's Vindu, igennem mit Gitter;
7 dhe pashë midis budallenjve; dallova midis të rinjve një djalë të ri që s’kishte gjykim,
og jeg saa iblandt de uerfarne, jeg blev var iblandt Sønnerne et ungt Menneske, som fattedes Forstand,
8 që kalonte nëpër rrugë pranë qoshes të gruas së huaj dhe drejtohej nga shtëpia e saj,
og han gik forbi paa Gaden ved hendes Hjørne og skred frem ad Vejen til hendes Hus,
9 në muzg, kur po ngryste dita, ndërsa zbriste nata e zezë dhe e errët.
i Tusmørket om Aftenen efter Dagen, midt i Natten og Mørket.
10 I doli para një grua e veshur si prostitutë dhe dinake;
Og se, en Kvinde mødte ham i Horesmykke og underfundig i Hjertet,
11 ajo është turbulluese dhe provokuese, dhe nuk di t’i mbajë këmbët në shtëpinë e saj;
støjende og ustyrlig, hendes Fødder kunne ikke blive i hendes Hus.
12 herë mbi rrugë, herë në sheshet qëndron në pritë në çdo qoshe.
Stundom er hun ude, stundom paa Gaderne og lurer ved alle Hjørner.
13 Kështu e zuri dhe e puthi, pastaj me paturpësi tha:
Og hun tog fat paa ham og kyssede ham, hun gjorde sit Ansigt frækt og sagde til ham:
14 “Duhet të bëja flijimet e falenderimit; pikërisht sot i plotësova zotimet e mia;
Der paalaa mig Takoffer, i Dag har jeg betalt mine Løfter;
15 prandaj të dola para që të të kërkoj dhe të gjeta.
derfor er jeg gaaet ud at møde dig, at søge dit Ansigt, og jeg har fundet dig.
16 E zbukurova shtratin tim me një mbulesë si sixhade, me li të ngjyrosur nga Egjipti;
Jeg har redet mit Leje med Tæpper, med stribet Tøj af Garn fra Ægypten;
17 e parfumova shtratin tim me mirrë, me aloe dhe me kanellë.
jeg har overstænket min Seng med Myrra. Aloe og Kanel;
18 Eja, të dehemi me dashuri deri në mëngjes, të kënaqemi në qejfe dashurie,
kom, lader os beruse os i Kærlighed indtil Morgenen, lader os forlyste os i Elskov;
19 sepse burri im nuk është në shtëpi, por ka shkuar në një udhëtim të gjatë;
thi Manden er ikke hjemme, han er faren lang Vej bort;
20 ka marrë me vete një thes të vogël me pare dhe do të kthehet në shtëpi vetëm kur të jetë hëna e plotë”.
han tog Pengeknuden med sig, han kommer hjem til Fuldmaanedagen.
21 Ajo e mashtroi me fjalë bindëse, e tërhoqi me ëmbëlsinë e buzëve të saj.
Hun bøjede ham med sin megen Overtalelse, tilskyndte ham med sine smigrende Læber.
22 Ai e ndoqi pa mëdyshje, si një ka që shkon në thertore, si një i lidhur në dënimin e budallait,
Hvo der hastelig gaar efter hende, kommer som Oksen til Slagterbænken og som i Fodlænken, der er til Daarens Tugtelse,
23 deri sa një shigjetë nuk i shpon mëlçinë; ai nxiton si një zog, pa ditur që një lak është ngritur kundër jetës së tij.
indtil en Pil sønderskærer hans Lever; ligesom Fuglen skynder sig til Snaren og ved ikke, at det gælder dens Liv.
24 Prandaj, bij të mi, më dëgjoni, kushtojuni kujdes fjalëve të gojës sime.
Saa hører mig nu, I Børn! og agter paa min Munds Ord!
25 Zemra jote të mos shkojë pas rrugëve të saj, mos devijo nëpër shtigjet e saj,
Lad dit Hjerte ikke vige af til hendes Veje, lad dig ikke forvildes paa hendes Stier;
26 sepse ka rrëzuar shumë të plagosur për vdekje, dhe tërë ata që ajo ka vrarë ishin burra të fortë.
thi mange ere de gennemborede, som hun har fældet, og mangfoldige alle de, hun har ihjelslaget.
