Fjalët e urta 6

1 Biri im, në qoftë se je bërë garant për të afërmin tënd, në rast se ke dhënë dorën si garanci për një të huaj,

Мій сину, якщо поручи́вся ти за свого бли́жнього, дав руку свою за чужо́го, —

2 je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.

ти попався до па́стки з-за слів своїх уст, схо́плений ти із-за слів своїх уст!

3 Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.

Учини тоді це, сину мій, та рятуйсь, бо впав ти до рук свого бли́жнього: іди, впади в по́рох, і на ближніх своїх напира́й,

4 Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;

не дай сну своїм о́чам, і дріма́ння пові́кам своїм,

5 çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.

рятуйся, як се́рна, з руки́, і як птах із руки птахоло́ва!

6 Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.

Іди до мурашки, ліню́ху, поглянь на дороги її — й помудрій:

7 Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;

нема в неї воло́даря, ані уря́дника, ані прави́теля;

8 e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.

вона загото́влює літом свій хліб, збирає в жнива́ свою ї́жу.

9 Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt?

Аж доки, ліню́ху, ти будеш виле́жуватись, коли́ ти зо сну свого встанеш?

10 Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t’u çlodhur,

Ще трохи поспати, подрімати ще трохи, руки трохи зложи́ти, щоб поле́жати, —

11 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

і при́йде, немов волоцюга, твоя незаможність, і зли́дні твої, як озбро́єний муж!

12 Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur;

Люди́на нікче́мна, чоловік злочи́нний, він ходить з лукавими у́стами,

13 luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;

він морга́є очи́ма своїми, шурга́є своїми нога́ми, знаки́ подає пальцями своїми,

14 ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.

в його серці лукавство вио́рює зло кожноча́сно, сварки́ розсіва́є, —

15 Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër.

тому на́гло прихо́дить погибіль його, буде ра́птом побитий — і лі́ку нема!

16 Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:

Оцих шість ненавидить Господь, а ці сім — то гидо́та душі Його:

17 sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,

очі пишні, брехли́вий язик, і ру́ки, що кров непови́нну ллють,

18 zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,

серце, що пле́кає злочинні думки́, ноги, що сква́пно біжать на лихе,

19 dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.

сві́док брехливий, що бре́хні роздму́хує, і хто розсіває сварки́ між братів!

20 Biri im, ruaje urdhërimin e atit tënd dhe mos harro mësimet e nënës sate.

Стережи, сину мій, заповідь батька свого́, і не відкидай науки матері своєї!

21 Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.

Прив'яжи їх на серці своєму наза́вжди, повісь їх на шиї своїй!

22 Kur do të ecësh, do të të udhëheqin; kur të pushosh, do të të ruajnë; kur të zgjohesh, do të flasin me ty.

Вона буде прова́дити тебе у ході́, стерегти́ме тебе, коли будеш лежати, а пробу́дишся — мовити буде до тебе!

23 Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,

Бо заповідь Божа — світи́льник, а наука — то світло, доро́га ж життя — то навча́льні карта́ння,

24 për të të mbrojtur nga gruaja e keqe, nga lajkat e gjuhës të gruas së huaj.

щоб тебе стерегти́ від злосли́вої жінки, від обле́сливого язика чужи́нки.

25 Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.

Не жадай її вро́ди у серці своїм, і тебе хай не ві́зьме своїми пові́ками, —

26 Sepse për një prostitutë burri katandiset për një copë bukë, dhe gruaja e një tjetri gjuan shpirtin e vyer të një burri.

Бо вартість розпу́сної жінки — то бо́ханець хліба, а жінка заміжня вловлює душу цінну́...

27 A mund të mbajë burri një zjarr në gji të tij pa djegur rrobat e trupit?

Чи ві́зьме люди́на огонь на лоно своє, — і о́діж її не згорить?

28 A mund të ecë burri mbi qymyr të ndezur pa djegur këmbët e tij?

Чи буде люди́на ходи́ти по вугі́ллю розпа́леному, і не попа́ляться ноги її?

29 Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

Так і той, хто вчащає до жінки свого ближнього: не буде нека́раним кожен, хто доторкне́ться до неї!

30 Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;

Не пого́рджують зло́дієм, якщо він укра́де, щоб рятувати життя своє, коли він голоду́є,

31 por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.

та як буде він зна́йдений, — все́меро він відшкоду́є, віддасть все майно свого дому!

32 Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.

Хто чинить пере́люб, не має той розуму, — він знищує душу свою, —

33 Do të gjejë plagë dhe përçmim, dhe turpi i tij nuk do t’i hiqet kurrë.

побої та сором він зна́йде, а га́ньба його не зітре́ться,

34 sepse xhelozia e tërbon bashkëshortin, që do të jetë i pamëshirshëm ditën e hakmarrjes.

бо за́здрощі — лютість мужчи́ни, і не змилосе́рдиться він у день помсти:

35 Ai nuk do të pranojë asnjë shpërblim dhe nuk do të kënaqet, edhe sikur t’i bëjnë shumë dhurata.

він не зверне уваги на жоден твій викуп, і не схоче, коли ти гости́нця прибі́льшиш!