< Fjalët e urta 6 >

1 Biri im, në qoftë se je bërë garant për të afërmin tënd, në rast se ke dhënë dorën si garanci për një të huaj,
Hev du borga for grannen din, son min, hev du handtekest for ein annan,
2 je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.
er du bunden ved ord av din munn, er du fanga i ord av din munn,
3 Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.
gjer då soleis, son min, og berga deg, sidan du er komen i handi på grannen: Gakk og kasta deg ned for grannen, gjer ågang på han,
4 Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;
unn ikkje dine augo svevn, eller augneloki ein blund.
5 çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.
Frels deg som ei gasella or handi hans, som ein fugl or fangarvald!
6 Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.
Gakk til mauren, du leting, sjå hans ferd og vert vis!
7 Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;
Han hev ingen hovding eller fut eller herre,
8 e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.
men lagar um sumaren maten sin til og hev um hausten sanka si føda.
9 Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt?
Kor lenge vil du liggja, du leting? Når ris du upp or di svevn?
10 Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t’u çlodhur,
Endå litt svevn, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross,
11 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.
so kjem armodi di som ein farande fant og naudi som skjoldvæpna mann.
12 Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur;
Ugagns menneskje, illgjerningsmann, er den som gjeng og rengjer munnen,
13 luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;
som blinkar med augo, skrapar med foten, peikar med fingrarne,
14 ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.
med meinspel i hjarta, alltid emnar på ilt, og yppar trættor.
15 Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër.
Difor kjem hans undergang brått, snøgt vert han ulækjande krasa.
16 Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:
Det er seks ting som Herrens hatar, og sju er ei gru for hans sjæl:
17 sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,
Storlåtne augo, ljugartunga, hender som renner ut skuldlaust blod,
18 zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,
hjarta som tenkjer upp vonde råder, føter som renner rapt til vondt,
19 dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.
den som lyg og vitnar falskt, den som yppar strid millom brør.
20 Biri im, ruaje urdhërimin e atit tënd dhe mos harro mësimet e nënës sate.
Son min, tak vare på bodet åt far din, og kasta’kje frå deg læra åt mor di!
21 Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.
Bitt deim alltid til hjarta ditt, knyt deim um halsen din!
22 Kur do të ecësh, do të të udhëheqin; kur të pushosh, do të të ruajnë; kur të zgjohesh, do të flasin me ty.
Når du gjeng, skal læra leida deg; når du ligg, skal ho vaka yver deg; når du vaknar, skal ho tala til deg.
23 Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,
For bodet er ei lykt og lovi er ljos, og påminning med tukt er livsens veg.
24 për të të mbrojtur nga gruaja e keqe, nga lajkat e gjuhës të gruas së huaj.
Dei kann vara deg frå den vonde kvinna, frå den sleipe framande tunga.
25 Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.
Ikkje trå i hjarta etter vænleiken hennar, og lat ho’kje fanga deg med augneloki sine!
26 Sepse për një prostitutë burri katandiset për një copë bukë, dhe gruaja e një tjetri gjuan shpirtin e vyer të një burri.
For skjøkja armar ut til siste brødbit, og gifte kona jagtar etter dyre livet.
27 A mund të mbajë burri një zjarr në gji të tij pa djegur rrobat e trupit?
Kann nokon taka eld i fanget og ikkje brenna klædi sine?
28 A mund të ecë burri mbi qymyr të ndezur pa djegur këmbët e tij?
Ell’ kann ein gå på gløder og ikkje svida føterne?
29 Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
So vert det med den som gjeng inn til kona åt grannen; ingen kjem urefst frå det, um han rører henne.
30 Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;
Vert ikkje tjuven vanvyrd, um han stel og vil stilla sin svolt?
31 por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.
Vert han teken, lyt han sjufaldt betala, alt han eig i sitt hus, lyt han gjeva.
32 Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.
Den som driv hor med ei kona, er vitlaus, den som vil tyna seg sjølv, gjer slikt.
33 Do të gjejë plagë dhe përçmim, dhe turpi i tij nuk do t’i hiqet kurrë.
Hogg og skjemsla fær han, og ingen utslettar hans skam.
34 sepse xhelozia e tërbon bashkëshortin, që do të jetë i pamëshirshëm ditën e hakmarrjes.
For mannen harmast i åbryskap, på hemnsdagen sparer han ikkje.
35 Ai nuk do të pranojë asnjë shpërblim dhe nuk do të kënaqet, edhe sikur t’i bëjnë shumë dhurata.
Han bryr seg ikkje um nokor bot og tek’kje imot um du gjev han mykje.

< Fjalët e urta 6 >