Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Min son, akta på min vishet, böj ditt öra till mitt förstånd,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
så att du bevarar eftertänksamhet och låter dina läppar taga kunskap i akt.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Se, av honung drypa en trolös kvinnas läppar, och halare än olja är hennes mun.
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Men på sistone bliver hon bitter såsom malört och skarp såsom ett tveeggat svärd.
Hennes fötter styra nedåt mot döden till dödsriket draga hennes steg. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Livets väg vill hon ej akta på; hennes stigar äro villostigar, fastän hon ej vet det.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Så hören mig nu, I barn, och viken icke ifrån min muns tal.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Låt din väg vara fjärran ifrån henne, och nalkas icke dörren till hennes hus.
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Må du ej åt andra få offra din ära, ej dina år åt en som hämnas grymt;
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
må icke främmande få mätta sig av ditt gods och dina mödors frukt komma i en annans hus,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
så att du själv på sistone måste sucka, när ditt hull och ditt kött är förtärt.
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
och säga: "Huru kunde jag så hata tuktan, huru kunde mitt hjärta så förakta tillrättavisning!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
Varför lyssnade jag icke till mina lärares röst, och böjde icke mitt öra till dem som ville undervisa mig?
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Föga fattas nu att jag har drabbats av allt vad ont är, mitt i församling och menighet.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Drick vatten ur din egen brunn det vatten som rinner ur din egen källa.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Icke vill du att dina flöden skola strömma ut på gatan, dina vattenbäckar på torgen?
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Nej, dig allena må de tillhöra, och ingen främmande jämte dig.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Din brunn må vara välsignad, och av din ungdoms hustru må du hämta din glädje;
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
hon, den älskliga hinden, den täcka gasellen, hennes barm förnöje dig alltid, i hennes kärlek finne du ständig din lust.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
Min son, icke skall du hava din lust i en främmande kvinna? Icke skall du sluta din nästas hustru i din famn?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Se, för HERRENS ögon ligga var människas vägar blottade, och på alla hennes stigar giver han akt.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Den ogudaktige fångas av sina egna missgärningar och fastnar i sin egen synds snaror.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Han måste dö, därför att han icke lät tukta sig; ja, genom sin stora dårskap kommer han på fall.
