Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Hijo mío, está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído;
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Porque los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite;
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
Sus pies descienden a la muerte; sus pasos sustentan el sepulcro; (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
si no pesares el camino de vida, sus caminos son inestables; no los conocerás.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Aleja de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa;
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
para que no des a los extraños tu honor, y tus años al cruel;
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
para que no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos estén en casa del extraño;
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
y digas: ¡Cómo aborrecí el castigo, y mi corazón menospreció la reprensión;
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Bebe el agua de tu propia cisterna, y las corrientes de tu propio pozo.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Rebosan por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de tus aguas.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Será bendito tu manantial; y alégrate de la mujer de tu juventud.
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Como cierva de amores y graciosa gacela, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor andarás ciego de continuo, sin fijar tus ojos en nadie más.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos del SEÑOR, ¡y él pesa todas sus veredas!
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Sus propias iniquidades prenderán al impío, y con las cuerdas de su pecado será detenido.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
El morirá por no haberse sometido al castigo; y por la grandeza de su locura, errará.
