Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
HIJO mío, está atento á mi sabiduría, y á mi inteligencia inclina tu oído;
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Porque los labios de la extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite:
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
Sus pies descienden á la muerte; sus pasos sustentan el sepulcro: (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Sus caminos son instables; no [los] conocerás, si no considerares el camino de vida.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Ahora pues, hijos, oidme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Aleja de ella tu camino, y no te acerques á la puerta de su casa;
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Porque no des á los extraños tu honor, y tus años á cruel;
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Porque no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos [estén] en casa del extraño;
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, y mi corazón menospreció la reprensión;
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Bebe el agua de tu cisterna, y los raudales de tu pozo.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Derrámense por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de aguas.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Sea bendito tu manantial; y alégrate con la mujer de tu mocedad.
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
[Como] cierva amada y graciosa corza, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor recréate siempre.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, y él considera todas sus veredas.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Prenderán al impío sus propias iniquidades, y detenido será con las cuerdas de su pecado.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
El morirá por falta de corrección; y errará por la grandeza de su locura.
