Fjalët e urta 5

1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

O anake, tsendreño ty hihiko; atokilaño mb’am-pahilalako ty sofi’o,

2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

hifejaña’o ty filie-batañe, naho hañaja hilala o soñi’oo.

3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

Mitsopa-tantele ty soñin-tsimirirañe, vaho malama te amo solikeo ty vava’e;

4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

f’ie mafaitse te amo vahon-tsoiñeo am-para’e, masioñe hoe fibara sambe-lela’e.

5 Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol. (Sheol h7585)

Mizotso mb’am-pikoromaham-beo o tombo’eo, mitalifitse mb’an-tsikeokeok’ ao ty lia’e. (Sheol h7585)

6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

Tsy haraharae’e i lalan-kaveloñey; mihelahela o lala’eo, fe amoea’e.

7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

Aa le mitsanoña ahy henaneo ry anake, vaho ko mivike amo entam-bavakoo.

8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

Ahankaño lavits’ aze ty lala’o, vaho ko itotofa’o ty sariran-akiba’e;

9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

tsy mone hatolo’o ami’ty ila’e ty enge’o, naho o tao’oo amy mifajifajiy,

10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

mbore hampibo­boke ty ambahiny ty haozara’o, vaho mb’añ’akiba’ ty alik’ama’o o nimokora’oo;

11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

Hiñeoñeon-drehe añ’andron-kònka’o, ie mihomake ty nofo’o naho ty sandri’o,

12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

ami’ty hoe: Akore te nalaim-pandilovan-draho, naho niheje’ ty troko o endakeo!

13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

Tsy nitsendreñeko ty fiarañanaña’ o mpañanakoo, tsy nanokilañako sofiñe o mpañoke ahikoo.

14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.

Fa an-titotse ho nianto raho, añivo’ ty fivory naho i valobohòkey.

15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

Minoma rano an-kadaha’o avao rano midoañe boak’an-tatefatse’o ao.

16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

Hienene mb’an-dalambey mb’eo hao ty rano’o migoangoañeo? rano hitsiritsiok’ an-damoke eo?

17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

Ehe t’ie azo, fa ko andiva’o ami’ty ambahiny.

18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

Ho soa-tata ty fipotitiaha’o, vaho irebeho ty valin-katora’o.

19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

Hirañe mikoko re, renen-kira maintelèñe— hampaheneñe azo nainai’e o fatroa’eo, i fikokoa’ey avao ty hilosora’o.

20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

Akore, anake, t’ie tsepahe’ ty karapilo? naho fihine’ ty arañan’ ambahiny?

21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

Sindre añatrefam-pihaino’ Iehovà o lala’ ondatio, Songa tsikarahe’e o lalan-tsile’eo.

22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

Ho fandrihe’ ty hatsivokara’e ty lo-tsereke, vaho hamihiñe aze am-bahotse o hakeo’eo.

23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.

Hikenkan-dre fa po-hilala, ty halosoran-kagegea’e ty hampivike aze.