Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius.
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
Pedes eius descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Per semitam vitæ non ambulant, vagi sunt gressus eius, et investigabiles.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Nunc ergo fili mi audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus eius.
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli.
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Ne forte implentur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
et gemas in novissimis, quando consumseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas:
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam?
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui:
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ:
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
cerva charissima, et gratissimus hinnulus. Ubera eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
Quare seduceris fili mi ab aliena, et foveris in sinu alterius?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus eius considerat.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.
