Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Poikani, ota vaari viisaudestani: kallista korvas oppiini,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Ettäs pitäisit hyvän neuvon, ja sinun huules pitäis toimen.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Sillä porton huulet ovat niin kuin mesileipä, ja hänen kitansa liukkaampi kuin öljy;
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Mutta viimeiseltä karvas kuin koiruoho, ja terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Hänen jalkansa menevät alas kuolemaan, ja hänen askeleensa joutuvat helvettiin. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Ei hän käy kohdastansa elämän tielle: huikentelevaiset ovat hänen astumisensa, niin ettei hän tiedä, kuhunka hän menee.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Niin kuulkaat nyt minua, lapseni, ja älkäät poiketko minun puheistani.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Olkoon sinun ties kaukana hänestä, ja älä lähesty hänen hänen huoneensa ovea,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Ettes antaisi kunniaas muukalaisille, ja vuosias julmille;
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Ettei muukalaiset ravittaisi sinun varastas, ja sinun työs olis toisen huoneessa,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
Ja sinä viimein huokaisit, koska elämäs ja hyvyytes tuhlannut olet,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Ja sanoisit: voi! kuinka minä olen vihannut hyvää neuvoa, ja sydämeni on hyljännyt kurituksen!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
Ja en kuullut opettajani ääntä, enkä kallistanut korvaani opettajaini puoleen!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Minä olen lähes kaikkeen pahuuteen joutunut, kaiken kansan ja seurakunnan keskellä.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Juo vettä kaivostas, ja mitä lähteestäs vuotaa.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Anna luontolähtees vuotaa ulos, ja vesiojas kujille.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Mutta pidä ne yksinäs, ja ei yksikään muukalainen sinun kanssas.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Sinun kaivos olkoon siunattu, ja iloitse nuoruutes vaimosta.
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Se on suloinen niinkuin naaras hirvi, ja otollinen niinkuin metsävuohi: hänen rakkautensa sinua aina ravitkoon; ja iloita itseäs aina hänen rakkaudestansa.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
Poikani, miksis annat muukalaisen sinuas pettää, ja halajat vierasta syliä?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Sillä Herran edessä ovat kaikkien ihmisten tiet, ja hän tutkii kaikki heidän askeleensa.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Jumalattoman vääryys käsittää hänen, ja hänen syntinsä paulat ottavat hänet kiinni.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Hänen pitää kuoleman, ettei hän antanut opettaa itsiänsä, ja suuressa tyhmyydessänsä tulee hän petetyksi.
