Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
