Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
My son! to my wisdom give attention, To mine understanding incline thine ear,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
To observe thoughtfulness, And knowledge do thy lips keep.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
For the lips of a strange woman drop honey, And smoother than oil [is] her mouth,
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
Her feet are going down to death, Sheol do her steps take hold of. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
The path of life — lest thou ponder, Moved have her paths — thou knowest not.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
And now, ye sons, hearken to me, And turn not from sayings of my mouth.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Keep far from off her thy way, And come not near unto the opening of her house,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Lest thou give to others thy honour, And thy years to the fierce,
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Lest strangers be filled [with] thy power, And thy labours in the house of a stranger,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
And thou hast howled in thy latter end, In the consumption of thy flesh and thy food,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
And hast said, 'How have I hated instruction, And reproof hath my heart despised,
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
And I have not hearkened to the voice of my directors, And to my teachers have not inclined mine ear.
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a company.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Drink waters out of thine own cistern, Even flowing ones out of thine own well.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Let thy fountains be scattered abroad, In broad places rivulets of waters.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Let them be to thee for thyself, And not to strangers with thee.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Let thy fountain be blessed, And rejoice because of the wife of thy youth,
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
A hind of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy thee at all times, In her love magnify thyself continually.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
And why dost thou magnify thyself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
For over-against the eyes of Jehovah are the ways of each, And all his paths He is pondering.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
His own iniquities do capture the wicked, And with the ropes of his sin he is holden.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
He dieth without instruction, And in the abundance of his folly magnifieth himself!
