Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Сине мой, внимавай в мъдростта ми. Приклони ухото си към разума ми
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
За да опазиш разсъдливост, И устните ти да пазят знание.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Защото от устните на чуждата жена капе мед. И устата й са по-меки от дървено масло;
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Но сетнините й са горчиви като пелин, Остри като изострен от двете страни меч.
Нозете й слизат в смърт, Стъпките й стигат до ада, (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Тъй че тя никога не намира пътя на живота; Нейните пътеки са непостоянни, и тя не знае на къде водят.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Прочее, чада, слушайте мене, И не отстъпвайте от думите на устата ми.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Отдалечи пътя си от нея. И не се приближавай до вратата на къщата й,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Да не би да дадеш жизнеността си на други. И годините си на немилостивите;
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Да не би да се наситят чужди от имота ти, И трудовете ти да отидат в чужд дом;
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
А ти да охкаш в сетнините си, Когато месата ти и тялото ти се изнурят,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
И да казваш: Как можах да намразя поуката, И сърцето ми да презре изобличението,
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
И аз да не послушам гласа на учителите си, Нито да приклоня ухото си към наставниците си;
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Малко остана да изпадна във всяко зло Всред събранието и множеството.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Пий вода от своята си щерна, И оная, която извира от твоя кладенец
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Вън ли да се изливат изворите ти, И водни потоци по улиците?
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Нека бъдат само на тебе, А не на чужди заедно с тебе.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Да бъде благословен твоят извор, И весели се с жената на младостта си.
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Тя да ти бъде като любезна кошута и мила сърна: Нейните гърди да те задоволяват във всяко време; И възхищавай се винаги от нейната любов
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
Понеже, сине мой, защо да се възхищаваш от чужда жена, И да прегръщаш обятията на чужда жена?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Защото пътищата на човека се пред очите на Господа, И Той внимателно измерва всичките му пътеки.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Нечестивият ще бъде хванат от собствените си беззакония, И с въжетата на своя грях ще бъде държан.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Той ще умре от своето отказване от поука; И от голямото си безумие ще се заблуди.
