< Fjalët e urta 4 >

1 Dëgjoni, o bij, mësimet e një ati dhe tregoni kujdes që të mësoni të gjykoni,
Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
2 sepse ju jap një doktrinë të mirë; mos braktisni ligjin tim.
For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
3 Kur isha ende fëmijë pranë atit tim, njomëzak dhe i dashur në sytë e nënes sime,
For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
4 ai më mësonte dhe më thoshte: “Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.
Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
5 Fito dituri, fito gjykim; mos i harro fjalët e gojës sime dhe mos u largo prej tyre;
Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
6 mos e braktis diturinë dhe ajo do të të mbrojë; duaje, sepse ajo do të të ndihmojë.
Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
7 Dituria është gjëja më e rëndësishme; prandaj fito diturinë. Edhe sikur të humbasësh ato që ke, fito diturinë.
Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
8 Përlëvdoje dhe ajo do të të lartësojë, ajo do të të japë lavdi, po qe se ti e përvehtëson.
Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
9 Ajo do të të vërë mbi kokën tënde një stoli prej nuri, do të të rrethojë me një kurorë lavdie”.
Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
10 Dëgjo, biri im, pranoji fjalët e mia dhe vitet e jetës sate do të shumohen.
Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
11 Të kam mësuar në rrugën e diturisë, të kam udhëhequr nëpër shtigjet e ndershmërisë.
Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
12 Kur do të ecësh, hapat e tua nuk do të pengohen; kur do të vraposh, nuk do të pengohesh.
Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
13 Rroke mirë këtë mësim, mos e lër që të shkojë kot; ruaje, sepse ai është jeta jote.
Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
14 Mos hyr në shtegun e të pabesëve dhe mos ec në rrugën e njerëzve të këqij;
På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
15 evitoje atë, mos kalo nëpër të; largoju prej saj dhe shko tutje.
Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
16 Sepse ata nuk mund të flenë, po të mos kenë bërë të keqen; gjumi i tyre zhduket po të jetë se nuk kanë rrëzuar dikë;
For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
17 ata hanë bukën e paudhësisë dhe pinë verën e dhunës.
Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
18 Por shtegu i të drejtëve është si drita e agimit, që shkëlqen gjithnjë e më mirë deri sa të bëhet ditë e plotë.
Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
19 Rruga e të pabesëve është si terri; ata nuk shohin atë që do t’i rrëzojë.
Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
20 Biri im, trego kujdes për fjalët e mia, dëgjo thëniet e mia;
Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
21 mos u largofshin kurrë nga sytë e tu, ruaji në qendër të zemrës sate;
Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
22 sepse janë jetë për ata që i gjejnë, shërim për të gjithë trupin e tyre.
For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
23 Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.
Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
24 Hiq dorë nga e folura me hile dhe largo prej teje buzët e çoroditura.
Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
25 Sytë e tu le të shohin drejt dhe qepallat e tua të synojnë drejt para teje.
Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
26 Sheshoje shtegun e këmbëve të tua, dhe të gjitha rrugët e tua qofshin të caktuara mirë.
Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
27 Mos u shmang as në të djathtë as në të majtë; tërhiqe këmbën tënde nga e keqja.
Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!

< Fjalët e urta 4 >