< Fjalët e urta 4 >

1 Dëgjoni, o bij, mësimet e një ati dhe tregoni kujdes që të mësoni të gjykoni,
Ka caanawk, ampa thuitaekhaih lok to tahngai oh; panoekhaih tawnh hanah kahoih ah tahngai oh.
2 sepse ju jap një doktrinë të mirë; mos braktisni ligjin tim.
Patukhaih kahoih kang paek o, to pongah kang patuk ih lok hae pahnawt o hmah.
3 Kur isha ende fëmijë pranë atit tim, njomëzak dhe i dashur në sytë e nënes sime,
Kam pa hanah kai loe nawkta ah ka oh, kam no han loe palung ih capa, nawkta ah ka oh.
4 ai më mësonte dhe më thoshte: “Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.
Kam pa mah kang thuih ih loknawk hae palung thungah suem ah, kang paek ih loknawk hae pakuemh loe, hing haih ah, tiah ang patuk.
5 Fito dituri, fito gjykim; mos i harro fjalët e gojës sime dhe mos u largo prej tyre;
Palunghahaih to amtuk ah loe panoekhaih to cang ah; pahnet hmah loe, ka thuih ih loknawk hae angqoi taak hmah.
6 mos e braktis diturinë dhe ajo do të të mbrojë; duaje, sepse ajo do të të ndihmojë.
Palunghahaih to pahnawt hmah, palunghahaih mah ni nang to pakaa tih; palunghahaih to palung ah, to tih nahaeloe palunghahaih mah na toep tih.
7 Dituria është gjëja më e rëndësishme; prandaj fito diturinë. Edhe sikur të humbasësh ato që ke, fito diturinë.
Palunghahaih loe lokpui ah oh; to pongah palunghahaih to amtuk ah; nam tuk ih hmuennawk boih thungah panoekhaih to amtuk oh.
8 Përlëvdoje dhe ajo do të të lartësojë, ajo do të të japë lavdi, po qe se ti e përvehtëson.
Palunghahaih to lokpui ah suem ah; to tih nahaeloe anih mah na qoengsak tahang tih; anih to na patawnh caeng nahaeloe, khingzahaih na hnu tih.
9 Ajo do të të vërë mbi kokën tënde një stoli prej nuri, do të të rrethojë me një kurorë lavdie”.
Na lu ah tahmenhaih lumuek hoiah zaeng ueloe, lensawkhaih angraeng lumuek to angmueksak tih.
10 Dëgjo, biri im, pranoji fjalët e mia dhe vitet e jetës sate do të shumohen.
Ka capa, ka thuih ih lok hae tahngaih loe, tapom ah; to tih nahaeloe na hinghaih saning to sawk tih.
11 Të kam mësuar në rrugën e diturisë, të kam udhëhequr nëpër shtigjet e ndershmërisë.
Palunghahaih loklam to kang patuek o moe, katoeng loklam ah kang caeh o haih.
12 Kur do të ecësh, hapat e tua nuk do të pengohen; kur do të vraposh, nuk do të pengohesh.
Na caeh o naah lam tamcaek ah na pha o mak ai; na cawnh o naah doeh nam thaek o mak ai.
13 Rroke mirë këtë mësim, mos e lër që të shkojë kot; ruaje, sepse ai është jeta jote.
Thuitaekhaih lok hae patawn caeng ah, kangthla ah caehsak hmah; na hinghaih ah oh pongah, kahoih ah pakuem ah.
14 Mos hyr në shtegun e të pabesëve dhe mos ec në rrugën e njerëzve të këqij;
Kasae kaminawk ih loklam ah khok takan hmah loe, kasae kaminawk ih loklam to pazui hmah.
15 evitoje atë, mos kalo nëpër të; largoju prej saj dhe shko tutje.
Caeh hmah, ayae ah; amlaem taak ah loe, angqoi taak ving ah.
16 Sepse ata nuk mund të flenë, po të mos kenë bërë të keqen; gjumi i tyre zhduket po të jetë se nuk kanë rrëzuar dikë;
To baktih kaminawk loe kasae hmuen sah ai ah loe iip o thai ai; thoemto kaminawk loe amtimsak ai ah loe iip o thai ai.
17 ata hanë bukën e paudhësisë dhe pinë verën e dhunës.
Nihcae loe sethaih takaw to caak o moe, athii longhaih misurtui to a naek o.
18 Por shtegu i të drejtëve është si drita e agimit, që shkëlqen gjithnjë e më mirë deri sa të bëhet ditë e plotë.
Katoeng kami ih loklam loe ni aengh baktiah oh moe, khodai khoek to aang aep aep.
19 Rruga e të pabesëve është si terri; ata nuk shohin atë që do t’i rrëzojë.
Toe kasae kami ih loklam loe khoving baktiah ving; tih mah maw nihcae to amtimsak, tito panoek o ai.
20 Biri im, trego kujdes për fjalët e mia, dëgjo thëniet e mia;
Ka capa, ka thuih ih loknawk hae tahngai ah; ka thuih ih loknawk bangah naa to patueng ah.
21 mos u largofshin kurrë nga sytë e tu, ruaji në qendër të zemrës sate;
Na mik hoi kangthla ah suem hmah, na palung thungah suem ah.
22 sepse janë jetë për ata që i gjejnë, shërim për të gjithë trupin e tyre.
Hae tiah patukhaih loe hnu kaminawk hanah hinghaih ah oh moe, taksa ngantuihaih ah oh.
23 Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.
Palung loe hinghaih lokpui koekah oh pongah, na palung to kahoih ah khenzawn ah.
24 Hiq dorë nga e folura me hile dhe largo prej teje buzët e çoroditura.
Oep om ai lok to pakha thung hoiah tacawtsak hmah loe, angaek thaih pahni to kangthla ah suem ah.
25 Sytë e tu le të shohin drejt dhe qepallat e tua të synojnë drejt para teje.
Na mik mah hmabang to katoeng ah khen nasoe, na hmaa to kahoih ah dan ah.
26 Sheshoje shtegun e këmbëve të tua, dhe të gjitha rrugët e tua qofshin të caktuara mirë.
Na caehhaih loklam to poek ah, na loklamnawk boih to caksak ah.
27 Mos u shmang as në të djathtë as në të majtë; tërhiqe këmbën tënde nga e keqja.
Bangqoi bantang angqoi hmah; sethaih thungah caeh han ai ah ayae ah.

< Fjalët e urta 4 >