Fjalët e urta 31

1 Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma.

Слова Лемуїла, царя Масси́, що ними навчала його його мати:

2 Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia?

„Що, сину мій, і що, сину утро́би моєї, і що, сину обі́тниць моїх?

3 Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit.

Не давай жінкам сили своєї, ні доріг своїх для руйнува́льниць царів!

4 Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse,

Не царя́м, Лемуїле, вино, не царям, і на́пій той п'янки́й не князя́м,

5 sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

щоб не впився він та не забув про Зако́на, і щоб не змінив для всіх гно́блених пра́ва!

6 Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

Дайте напо́ю п'янко́го тому, хто гине, а вина — гіркоду́хим:

7 Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij.

він вип'є й забуде за бідність свою, і му́ки своєї вже не пам'ята́тиме!

8 Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore.

Відкривай свої уста немо́ві, для суда́ всім нещасним.

9 Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

Відкрива́й свої уста, й суди справедливо, і правосу́ддя зроби для убогого та для нужде́нного.

10 Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

Хто жінку чесно́тну зна́йде? а ціна її більша від пе́рел:

11 Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.

довіря́є їй серце її чоловіка, і йому не забра́кне прибутку!

12 Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj.

Вона чинить для нього добро, а не зло, по всі́ дні свого життя.

13 Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta.

Шукає вона вовни й льо́ну, і робить охоче своїми руками.

14 Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg.

Вона, немов кораблі́ ті купе́цькі, здале́ка спроваджує хліб свій.

15 Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj.

І встане вона ще вночі, і видасть для дому свого поживу, а поря́док служни́цям своїм.

16 Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

Про поле вона намишляла, і його набула́, із пло́ду долоней своїх засадила вона виноградинка.

17 Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj.

Вона підпері́зує силою сте́гна свої та зміцня́є раме́на свої.

18 E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet.

Вона розуміє, що добра робота її, і світильник її не пога́сне вночі.

19 Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

Вона ру́ки свої простя́гає до пря́дки, а долоні її верете́но тримають.

20 I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

Долоню свою відкриває для вбогого, а руки свої простягає до бідного.

21 Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë.

Холоду в домі своїм не боїться вона, бо подвійно одя́гнений ввесь її дім.

22 Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta.

Килими́ поробила собі, віссо́н та кармази́н — убра́ння її.

23 Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit.

Чоловік її зна́ний при брамах, як сидить він із старшими краю.

24 Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët.

Тонку ту́ніку робить вона й продає, і купце́ві дає пояси́.

25 Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë.

Сила та пи́шність — одежа її, і сміється вона до прийде́щнього дня.

26 Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

Свої уста вона відкриває на мудрість, і милости́ва наука їй на язиці́.

27 Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

Доглядає вона ходи дому свого́, і хліба з ліни́вства не їсть.

28 Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë:

Устають її діти, і хвалять її, чоловік її — й він похваля́є її:

29 “Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato”.

„Багато було́ тих чесно́тних дочо́к, та ти їх усіх переви́щила!“

30 Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

Краса — то ома́на, а врода — марно́та, жінка ж богобоя́зна — вона буде хва́лена!

31 I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.

Дайте їй з плоду рук її, і нехай її вчи́нки її вихваляють при брамах!“