Fjalët e urta 31

1 Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma.

דברי למואל מלך משא אשר יסרתו אמו׃

2 Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia?

מה ברי ומה בר בטני ומה בר נדרי׃

3 Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit.

אל תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין׃

4 Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse,

אל למלכים למואל אל למלכים שתו יין ולרוזנים או שכר׃

5 sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

פן ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל בני עני׃

6 Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

תנו שכר לאובד ויין למרי נפש׃

7 Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij.

ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר עוד׃

8 Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore.

פתח פיך לאלם אל דין כל בני חלוף׃

9 Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

פתח פיך שפט צדק ודין עני ואביון׃

10 Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

אשת חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה׃

11 Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.

בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר׃

12 Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj.

גמלתהו טוב ולא רע כל ימי חייה׃

13 Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta.

דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה׃

14 Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg.

היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה׃

15 Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj.

ותקם בעוד לילה ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה׃

16 Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע כרם׃

17 Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj.

חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרעותיה׃

18 E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet.

טעמה כי טוב סחרה לא יכבה בליל נרה׃

19 Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך׃

20 I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון׃

21 Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë.

לא תירא לביתה משלג כי כל ביתה לבש שנים׃

22 Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta.

מרבדים עשתה לה שש וארגמן לבושה׃

23 Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit.

נודע בשערים בעלה בשבתו עם זקני ארץ׃

24 Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët.

סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני׃

25 Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë.

עז והדר לבושה ותשחק ליום אחרון׃

26 Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על לשונה׃

27 Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

צופיה הליכות ביתה ולחם עצלות לא תאכל׃

28 Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë:

קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה׃

29 “Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato”.

רבות בנות עשו חיל ואת עלית על כלנה׃

30 Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

שקר החן והבל היפי אשה יראת יהוה היא תתהלל׃

31 I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.

תנו לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה׃